Göz kör olunca karanlık sanırlar dünyayı...
Öyle değil işte...
His varsa içinde bir atmaca gibi görür kimse
Bazıları da bir kartal gibi gördüğünü sanır...
Doktoru söylemiştir besbelli..
Oysa önündeki koskoca kalasa takılır yere kapaklanır....

Birde "göz görmeyince gönül katlanır" yalanı...
Katlanmaz içine atılır
Zamanla unutulur...
Ama beş ama on ama yüz zaman....
Gel zaman git zaman gözünün önünden bile geçmez anılar...
Bir de bakış açısı vardır.
Göreceli bir kavram kişiye göre değişir.....
Kiminin akı diğerinin karası...
Kiminin güzelliği, kiminin parası...

Aklı mantık ve duygu köprüsüdür görmek...
Bir duyuya bağlıdır..
Göz’e batan bir çöp müdür gerçekten?
Bakış işin rotasıdır...
Bazen kızgın, bazen dalgın, bazen de hülyalı bakar gözler...
Hem kalbe hem beyine hem de ruh’a hükmeder gözler...
Bir motor gibidir...
Rolantiye kapıldığı an stop eder...

Kabus da yaşar gözler..
Korkuyla açılır buna "fal taşı" derler...
Bir bakıştan anlarsınız kişinin niyetini...
Çapkın mı, sakin mi, kızgın mı . hırslı mı.?
Ayna gibidir gözler..
Bazen bakınca evreni görürsün
Bazen de hiç bir şey göremezsin.
Kendini bile...
Sen duygu körüsün işte...
Mantık fakirisin...

İçinden geçer ışık...
Elektrik çarpar bedenini...
Gözlerin bantlı...
Açmazsın açamazsın...
Çünkü sen göremezsin..
Boşuna yorma kendini..
Masal dinle bol bol
Kandırsınlar seni...

Gülce Şeren
28 Haziran 2020