farazi tecrübe, deney yapmak.
bizim aslında kültür tarihimiz faraziyeleri önceler.
farz-ı muhal...
varsay ki...
sürrealist şattiyelerimiz.
yunus’un şiirlerinde...
masallarımızda.
deneylerimizi varsay ki gibi yapmıyoruz.
batılı teorik fizikçilerin bu usulü kullandıklarını, ilkin schrödinger’in kedisi’ni öğrenirken görmüştüm.
günlük hayatta uçsuz bucaksız düşüncelerimiz...
sohbetlerimiz sınırsızdır.
nedendir? düşünce deneyleri yapamıyoruz?
yaratıcılıkta ve tasarlamacılıkta... düşünce deneyleri ile buluşların günlük hayatta ki teknolojileri oluşturduğunu biliyoruz.
insan düşünmekten üşenir mi?
düşünmekten korkar mı?
düşünmeği ihmal eder mi?
uyduları düşünce deneyleriyle tasavvur etmiştir: Sir Arthur C. Clark.
asansör gibi bir nesne farzetki uzaya uzayıp çıksa bu hattın uydulaşmasını kışkırtmıştır.
bu faraziye sonra müsbet olmuştur.
dedikoduya harcadığımız farazaların bin de birini harcamış olsaydık?
öğrencilerin düşünme deneyleri yapmaları esastandır.
sonra öğretmenlerin.
kültür dünyamızın sanatçıları, yazarları, aydınları: düşünce deneylerini zihinde, kağıtta, sohbette, uygulamada yapmalıdırlar.
boş geçirilmiş zaman yazık ve beyhude olmadan; hayat sırrına bir nazar eylenmeli...
neylemeli neylemeli nazar eylemeli!



yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
06-06-2020