- 530 Okunma
- 0 Yorum
- 1 Beğeni
ACI
Duygularımızın ıstırabının son noktasıdır acı. Hepimiz insanınız, zaman zaman acı duyarız, hissederiz ve bu acıyı yaşarız. Bu, hayatımızın olmazsa olmazıdır. Hayatımız, hep mutluluk ve refah üzerine kurulmamıştır. Her şey zıddı ile kaimdir.
Sizce acı nedir? Bir yerinizin yaralanması ile bedeninizde hissettiğini ıstırap mıdır? Ya da ruhen çekmiş olduğunuz sancı mıdır? Acı iki türlüdür ve birbirinden ayrılmaz bir bütündür. Elmanın bir yarısı maddi yani bedeni acıdır, diğeri ise manevi acıdır. Acıyı hem bedenen hem de ruhen hissederiz. Sevdiklerinizin kötü sözleri sizi acıtıp incitmiyor mu?
Hep kaybettiğimizde acı çekeriz. Malımızı, mülkümüzü, paramızı, evimizi, ana-babamızı, arabamızı, evladımızı sevdiklerimizi vb. kaybettiğimizde hep acı duyarız. Bu acıyı bedenen ve ruhen hissederiz. Unutmayın ki bu acıyı göğüsleyen vücutta dev bir yapı vardır. Kendisi küçük olup eylemi ile dağlar kadar büyük olan kalptir bu. Bütün acıların çarptığı son duraktır. İlk darbeyi de son darbeyi de hep kalp yer. Bıkmadan, usanmadan darbe sütüne darbe yer. Kalp; ne kadar sabırlı, duyarlı, inançlı ve metanetli olursa acılara da o kadar göğüs gerer ve acılarla baş eder. İşte bu yüzden bir insanın kalbini kırmayın. Kırılan kalbi tamir etmek çok zordur.
Bedenen acı çekeriz. Elim bir kaza yaptığımızda vücudumuzun herhangi bir uzvunu kaybederiz. Vücuttan kopup ayrılan veya yaralanan organımız inanılmaz acı verir bedenimize. Bu durum acının görünen yüzüdür vücutta. Baş ağrısı, diş ağrısı, karın ağrısı, halsizlik, baş dönmesi vb. durumlar dâhili organlarda görülmez. Ama bize hep acı verir mutluluğun yolunu tıkar. Bakarsınız karşınızda sapasağlam biri duruyor ancak onun elim bir acı çektiğini göremezsiniz. Belki hissedebilirsiniz. Bu görünmez iç organlarda oluşan bütün acılar, sancılar bedeninize daha çok acı verir. Tedavisi bile zordur, dış organlara göre.
İnsan hak etmediği acılı sözlerle daha çok acı çeker. Kalbi burkulur, yüreği dağlanır, içten içe erir, durur. Sevdiklerinden kötü ve hak etmediği sözler onu üzdükçe üzer. O, yürekten acı çeker. İçten içe yanan ateş gibi yer ve kendini bitirir. Bu beklenmedik sözleri bir de sevdiğinden duyarsa kalbi paramparça olur. Onun parçalarını dahi toplayamazsınız.
İnsan sevdiklerini ansızın kaybettiğinde acı ateşini kolları arasında bulur. Kişi acı çekmekle derdini, kederini unutturacağını sanır ve bununla avunur durur. Bu acılardan kaçıp bir limana sığınmak ister. Ancak bu nafiledir. Bu acılardan kaçıp bir sığınağa yaslanmak ister bu da beyhudedir…
İnsanın çektiği acıların arasına bir de aşk acısını ekleyebiliriz. Bu acı da görünmez acıdır. Bu acı hem mutluluk verir hem de insanı içten içe yakıp eritir. Doktorlar çare bulamazlar. Uykuyu size haram eder. Hayat çekilmez bir hal alır. Ölmek istersiniz bir an önce. Ama bunu da başaramazsınız. Bu acı azalacağı yerde çoğalır durur. Sabretmesini bilen zamana bırakır acılarını. Onun için zaman her şeyin ilacıdır. Acıları içe atmak, acılarınızı azaltmaz, aksine çoğaltır ve yükseltir. Gerçek dostlarınız, bu acı günlerinizde sizin yanınızda çivi misali kalırlar. Bir nebze acılarınızı dindirmeye çalışırlar…
Şu yalan dünyada acıyı yudumlamayan hiçbir kimse yoktur. Acı; hava ve su gibidir. Sizin hayatınızın ayrılmaz bir parçasıdır. Acılar, sizi olgunlaştırır ve hayatta kalmanızı sağlar. Direnciniz artar. İnançlı insanlar, acıyı daha çabuk atlatırlar. Acı duyduğunuzda sakın isyan etmeyin. İsyan ederseniz kaybetmeye başlamış olursunuz. Acılarla savaşın durmadan. Bedenen ve ruhen sizi kuşatan acıların bir imtihan olduğunu unutmayın. İnançlı insana bu yakışır. İnançlı insanlar, acının bir imtihan olduğu inancıyla bunu kendi lehlerine çevirirler. Allah’tan gelen her şeye boyun eğerler. O yüzden inançlı insanlar hep mutludurlar. Acının hayatın bir parçası olduğunu kabul ederler. Onunla baş etmenin yollarını ararlar umutla...
Acılar bazen bizi mutlu kılar, hayata olumlu bakmamızı sağlar. Ders alınması gereken bir olay olarak bize katkı sağlar. Başına gelen her şeyin bir imtihan olduğunu hatırlatır her zaman. Bu yüzden acılara duyarsız kalamıyorum. Bazen onu istemesem de sevmek zorunda kalıyorum. Ben mutluluğu ve acıyı aynı anda yudumlayanlardanım. İnsanda asıl olan acılarla mutluluğa uçmaktır.
İnsan dışındaki bütün canlıların acısını da yüreğimde hissederim. Kendimi onların yerine koyarım. Nasıl ki acı bize ıstırap veriyorsa bütün canlılarda da ıstırap veriyordur. Onların neşesi, sevgisi bizim sevgimiz olsun. Unutmayın ki dünya onlarla mutlu olur. Onlar mutlu olursa biz de mutlu oluruz. Ancak onların mutluluklarıyla bu dünyayı mutlu kılarız. Böylece her canlının doğasında mutluluk olduğunu kavrarız.
Bizim bu dünyada çektiğimiz acılar, ahirette karşımıza ödül olarak çıkar. Ne mutlu acılarla baş edip de iki dünyasını kazananlara...
14.01.2018
Yozgat
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.