ingilizce kitabımız cep boy’du, "pocket size book" . gece mavisi laciverdi renkteydi.
bizim arkadaşlarımız : "mr. brown ve mrs. brown" ile ünlerdiler kitabı ele alınca.
açmadık ve okumadıkta.
korkmaz uygur öğretmenimizle ingilizce derslerimizi yaptık.
merdali mert ığdırlıymış. onu çok överdi öğrencileri.
ingilizce öğretmeniydi korkmaz bey gibi.
korkmaz bey erzurum’da ingiliz dili ve edebiyatını bitirdi.
harziyan köylü nebi amcanın oğluydu.
yakışıklı ve zeki insandı.
onunla işlediğimiz ders saati vardı.
havalar sıcaktı, sanırım yine şimdiki gibi mayıstı.
öğrenci azdı sınıfta.
19 mayıs yaklaşıyordu... bayram yüzünden hazırlıklar sınıfta öğrenci bırakmazdı.
önsıralara çekilmiştik. kapı girişi taraftaydım. yeşil renkli yazı tahtası tebeşir tozu altında puslanmıştı.
pencereden ışık haritaları korkmaz beyin kahverengi takım elbisesi üzerine yarımçak düşüyordu.
tahtayı aydınlatan ışık... gölge tonlar serptiği satıhlarda yazıları kapatmıyordu.
pencerenin şekli eğik düzlemde aslından daha büyütmüştü amorf formu... afiş gibi yapıştırmıştı.
korkmaz bey yazıyordu tebeşirle... keçe silgiyle siliyordu.
they do... simple present tense’i bize öğretiyordu.
ben they do... he does... ritmi yakalamıştım. ingilizce bildiğimden değil.
hani bir şeye girmek için girişe gedik ararsınız.
ve oradan dalmak istersiniz.
ip sallar arkadaşlar... bekler ve girmeğe, kestirdiğinizde zıplamak kendinden olduğunda otomatikleşir: sallamağa bacaklarınızın üstünde kafanız düşünemez.
ingilizce motivasyonum bu manzaranın bahar havasında oluştu.
öğretmenimizin candan işlediği iki ders saati...
ve benim sorulara cevap verişimdi.
heyecan sahibi öğretmenlerimiz eksildi.
dersler boş geçti.
ingilizceden firakım ta bursa’da ingilizce yabancı diller öğrencileriyle arkadaşlarım oluncağa değin vuslat edemedi.
1980’lerde motivasyonumu ingilizce bölümden arkadaşlarıma borçluyum.
kavramsal zeka sahibi... ingilizceden arkadaşlarımla sohbetlerim resim bölümden arkadaşlarımın kıskanmalarını doğurdu.
resim bölümün kavramlarla başı hoş değildi.
tasavvuren bilinç diyor bedrettin cömert zeka tipine.
görsel imgeler ressamların düşünmesine mani oluyor.
yirminci yüzyıl ressamları dahilerin... değiştirdiği... zekaya lüzum etmez zihniyeti.
ezberle öğrenilen ingilizce.
türkçe konuşuyorum? mimarı türkçe mi, süleymaniye camii gibi yoksa baraka gibi bir inşaatte yapıdır, öyle mi?
mimari yapı herşeyde olduğunca seviyedir... tüm kültür sınıflarında bu tahsil sahibi olmak ile tabir edilir.
eğitim bellemekle olmuyor...
eğitimin seviye-i alasıyla oluyor.
youtube mahalle mektepleri ingilizce ile ayrılığımın yaman ayrılığımın mimar sanatı seviyesi eğitime ilaç gibi derman oldu.
bu mahalle mektebinde dersler boş geçmiyor.
beğendiğim öğretmeni seyrediyorum.
soruyorum.
öğreniyorum.
yalvarmıyorum...
yakarmıyorum...
not dilenmiyorum.
mektepte tüm disiplinleri istersem öğreniyorum.
ezberlemek...
şöyle dursun...
baraka, değil " süleymaniye" şaheseri kurmağa can atanlara, candan eğitim veriyor mahalle mektebi:
"youtube mahalle mektebi!"


yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
15-05-2020