3
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1222
Okunma
Bir zamanlar güzelliklerin olduğuna inanır, gülümserdim. Șimdi; biliyorum ki yok yine de gülümsüyorum. Bir tek bana ait olan güzel bir sır var, paylaşmıyorum.
Olduğumuz yerde dönüp, durup kendimize yaslanıp, yașlanıyoruz. Boyun eğdiğimiz, eğmedigimiz ne varsa eksenimizde bizi parçalara ayırmak için halka halka büyüyor.
Geçmişin içimizde biriken tortusunu dışarıya atıp kendimizi yenileyemiyoruz.
Bir avuç toprak olacağımız gerçeğinden çok uzağız. Kendimize ölümü yakıştırmazken, canlı cesetler gibi zaman içinde izsiz soluk alıp veriyoruz.
Yaș tahtaya basıyoruz, işimiz yaș!
sude nur haylazca
Cevap Yaz