Bir ülke genel olarak mutsuz ise; gelir dengesizliği, adaletsizlik, adam kayırma, fakirden vergiler alınarak zengine hibe olarak verilmesi, vergi borçlarının sıfırlanması, altta kalanın canı çıksın aç gözlülüğü.

Aç, işsiz kitleleri uyutmak için dinci masalcılarla fakirliğin kader olduğunu sürekli beyinlere pompalanması

Her türlü pisliğe karşı tedbir almayarak, adeta pisliklerin üremesine yol açmak.

Tecavüzcüleri, hırsızları, katilleri serbest bırakılması, devlet malını yemeyenin domuz sayılması.

Bir kaç gün önce azılı iki katil aftan dolayı serbest kalınca on yaşındaki kızını yer vura vura latletti. Diğer katil ise, kırk yaşına yakın oğlunu uyurken keserle başını parçalayarak ve ardından yakarak öldürdü!

Bu hafta iki genç intihar etti parasızlık, açlıktan. Biri üzerine benzin dökerek yaktı kendini. Diğer genç, köprü altında boğazına ip geçirerek intihar etti... vs.

Daha da çoğaltabiliriz bunları...

Sizce; böyle bir ülkede insanlar mutlu, huzurlu, kardeşçe bir arada yaşamaları mümkün müdür?!

Adamın evine götürecek ekmek parası yok;
"" Allah reizden razı olsun!""
Dedikleri müddetçe huzur aramak beyhude!

Ne diyeyim?

Hafta sonu mutluluklar dilemek istiyorum ama çoğunluğun içi kan ağlıyor!

Şu an için yapacak bir şey yok!
Hani bir şarkımız-türkümüz var ya, onu dinleyip duralım bu hafta sonu.

Hazır mıyız?

Açın şarkı kanalını, başlayın dinlemeye...

"" Kendim ettim, kendim buldum, gül gibi sararıp soldum!""

Sağlıcakla kalın...

Zafer Direniş
...

Lahey