Bilirim bilirim siz de pek seversiniz. Birbirinizi değil canım, daha oralara gelmedik. Dondurmayı kaymağı da değil yok yok. Yoğurtlu İskender Kebap da değil, bilemediniz. Karides karides, çok seversiniz de yemezsiniz, yiyemezsiniz...

Sayın pek bir muhterem, saygıdeğer Diva’mız ev de kaldığı muhtelif bir süre zarfında telefon ile karides siparişi vermiş... Ba ba ba ba ba! Ulan biz karidesin canlısını görsek uzaktan denizde, yine de onun karides olduğunu anlayamayız, uzaktan kumandalı oyuncak filan zannederiz, kadın az pişmiş, biraz şişmiş, iyi yetişmiş, hem de tahsilli, görgülü, kibar, sohbeti de dinlenir karides siparişi veriyor...

Hayır sipariş veriyorsan ver, kime ne? Senin paran çatır çatır da yersin. Biz inan ailecek ona takılmıyoruz, için rahat olsun. Reklamını niye yapıyorsun televizyonlarda ya da yazılı basında? Hiç mi görmüyorsun çevrende ki garibanları, fakirleri, açları... Bir tas çorbayla, iki kuru zeytin ile günlerini geçirenler var bacım... Sana bacım demek de ne kadar doğru, onu da bilemiyorum ya...

Bırak karidesi biz gariban hamsiyi bulduk mu vallahi zil takıp oynayacağımız bile geliyor. Hamsi deyip de geçme bacım. Kırk elli çeşit yemeği yapılıyor, bu hamsinin, hatta tatlısı bile var. Hem de senin karidesinin onda biri fiyatına...

Aaaah ki ah! Biz eskiden ne karidesler yerdik, ne karidesler, diyemiyorum, çünkü biz eskiden de karidesi sadece gazetelerde ve ders kitaplarında görürdük. Çok da fazla bir şeyimiz eksilmez karides boğazımızdan geçmez ise... Bu magazincileri parça pinçik etmek lazım. Haber yaparken, bunun ucu nerelere dokunur, diye de ara sıra düşünsünler bir zahmet...