ardahan’ın zenginlerinden arkadaşım.
bize ziyafet çekecekti.
ve şölen verdi: içkili bir yemekti.
hesap: asgari maaşın yarısı kadardan aşağıydı.
masada beş adamdan aşağı değildik.
iskender restoranda içiyoruz.
servis tabakları değişti.
kadehleri gençlerden biri dolduruyordu.
rakı içerken çay içmek nefis bir deneyimdi.
bu esnayı bırakalım...
altı sene sonra...
youtube’da yazar...
"içiyorduk..."
lavaboya gitmesi lüzum etmiş..
" arkadaşlar ben kalkıyorum... arkamdan konuşmayın."
" ne konuşacaksınız şimdi konuşun!"
- gittim geldim.
arkamdan konuştunuz mu?
- ...
konuşmuştular.
ardahan’da içtiğimiz masada arkadaşım masadan kalkıp...
lavaboya gitti.
onun hakkında "abi" diyen genç arkasından konuştu.
kars’a kara tren ile gidiyorduk.
kompartıman da göz göze almanlarla konuşuyorduk.
gözünü kapamış alman uyuyordu.
kulağı açık ise beni dinliyordu.
demiştim ki:
- o evli mi?
alman:
- ona sor... demişti.
dedikodu yapmamıştı benimle.
ben teklif etmiştim.
lehime çevirmeği denedim:
- uyuyor... dedim.
alman bütün erdemiyle:
-uyanınca sorarsın... demişti.



yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
27-02-2020