Hangi Ali, kimin nesi, kimin fesi, diye soracağınızı bildiğim içine hemen cevabı da hazır ben de, şu ilkokulda ki sizin, benim, bütün çocukların, değişmez arkadaşı Cin Ali’den bahsediyorum canım. Bir zayıf bir zayıftı o zaman şaşarsınız, hoş halada öyleymiş. Annesi babası buna bir şey yedirmiyor mu Allah aşkına?

Bizim beslenme saatimiz var, onun niye yok? Yoksa çaktırmadan bizden gizli gizli bir şeyler yiyor da bizim mi haberimiz olmuyor? Ah Ali alacağın olsun senin. Bir L harfini eğri yazdım diye öğretmenim yüz kere Ali topu tut, yazısını ödev olarak verdi... Yirmisini ben yazsam, kırkını anneme, kırkını da babama yazdırsam olur mu ki? Ama anlıyor yahu öğretmen, o kadar da düzgün yazsalar da annem ile babam... Hep yakalanıyoruz sonrada bir ton fırça...

Bir okumayı söksem aslında bu Cin Ali’den de kurtulurum herhalde... İkinci üçüncü sınıftaki arkadaşlar ’’Biz de yok oğlum Cin Ali min Ali diyorlar.’’ Bir ezberlemişler Ali Topu Tut bir de Ali Topu At, bir de Ali Ata bin. Atları da olduğuna göre demek ki bu Cin Ali’lerin çiftlikleri de var. Babası da zengin, kesin fabrikatör filandır...

Allah Allah bir de Ayşe çıktı ya. Şüphelendim şimdi bu Ali ile Ayşe arasında bir şey mi var? Hemen de gitti bu Ali topu Ayşe’ye attı. Bizim sınıfta da bir Ayşe var, o Ayşe bu Ayşe olmasın sakın. Yok, yok değildir canım herhalde...

Aaaa bak bak ’’Koş Ayşe koş.’’ diye de Ayşe’ye sesleniyorlar. Durup dururken nereye koşacak ki bu kız. Kız koşma o kadar hızlı billahi düşersin de seni ben bile tutamam sonra... Dizlerin mizlerin yara bere olur, sakatlanırsın...

Çok sinir oluyorum ha bu Cin Ali keratasına. Sanki sen olmasan A’yı B’yi C’yi öğrenemeyecektik. Bikerem bizim öğretmenimiz çok tatlı çok güzel akıllım... Geçen gün de tahtaya kaldırdı beni çok da güzel yazdım Ali Ata Bin ve Ali Topu Tutu, öğretmenimden de aferin aldım. Bana kocaman bir aferin verdi sana da hiç bir şey yok. Hıh hıh! Cin Aliymiş... Bana da geçenlerde öğretmenim cin gibisin dedi bikerem... Yaaaa pışşşşıkkkkk... Hadi bakalım kim cin miş?