genç bir ressam ve yaşadıkları... ve de yaptıkları.
türkiyede resim sanatı macerası "gaze andera"dır.
whole other: başka türlüdür.
nedenmiş... niçin böyle olmuş.
kültür tarihçilerin işidir bu fasıla.
bedri rahmi eyüpoğlu; itiraflarıdır yazıları, orada hepsi vardır.
fikret mualla...
fikret otyam...
fahir aksoy...
fatma eye...
adnan çoker...
selim turan...
20. yy. resimeseri ve resmi... ilkeleriyle değerlendirilmiş artistlerimizdir.
20. yy. resmi nedir?
ondan önceki resim nedir?
natüralist resim olduğunu hemen hepimiz; mazhar ipşiroğlu’ndan öğrendik.
modern resmin 20. yy. resmi olduğu teorik mülahazasıyla hala konuştuğumuz şeydir.
tek resim yapmak neden bir artist yahut artist adayı için tehlikeli olsun.
çünki tek resim, resim- yapmaktır.
20. yy. resmi resimeseri yapmağı gerekli kılmaktadır.
resimeseri yapmak kolay mıdır?
- değildir zira artwork denilen resimeseri, yapayım derken ressamlar genel- resim tuzağına düşebiliyorlar.
genel resimeserlerinde sentez mevcut değildir.
sentez varlığı oluşmadığından ressam teknik ile işi halletmeğe gider. olmadı tekniğin nimeti stilin gücüyle halli cihetine gider. o da olmadı eklektisizm ile yığma bir anlatım eserleri sergiler.
bunların hepsi artistin vereceği artwork denilen resimeseri değildir.
20. yy. resmi tepede bu ilkeler ile aşağı doğru değerlendirme yaparak aşağı iner.
her resme bir değer biçer.
her resminde bir değeri vardır.
değer- estetik borsasıdır bu.
burada değerler skalası vardır.
sabırsızlık bizim ressamlarımızın bir açığıdır.
resimeseri ihdas etmenin sabrıyla ele aldığı kouyu ilerletmek yoluna gitmezler.
ve resim sanatının varlık modaliteleri çeşitlidir. bu artisti şaşırtıyor.
popüler kültür yahut yüzeysel kültür sokak ressamların tasviri resmiyle resmi bellemiş oluyorlar.
italya da, ispanya da böyledir.
amerikada da.
fakat majör resim nedir?
bunun ise kurumları mevcuttur bu ülkelerde.
türkiyede ne yazık ki hurefe resmi majör resim seviyesine çıkartamıyoruz.
bunun anlaşılmasını ve tedrisatını tam yapamıyoruz.
bilenler ve başaranlar ise resim mi yapsınlar, bu keyfiyetin dillendirilmesini mi?
birinciyi tercih etmelerini kınanacak bir durum olacağını düşünmüyoruz.
fakat 20. yy. resminin kurumsallaşmaması, onun kültürel olarak varlığına tehditleri bertaraf etmiyor ne yazık ki.
bir artist teknikle aşna-fişne olarak resimeseri ontiğini ömrü boyunca ihlal edebiliyor.
sentez halinde ki resimeseri
aksiyom...
sembol...
ve ekspresyondan oluşur.
teknik ve aşırı teknik: stil- üslup ekspresyonda bir umdedir.
konu ve çizim bu ikili korelasyonla intaçta sentezi oluşturur.
aksi durumda resimeseri varlığı söz konusu olamaz.
aksiyom dediğimiz birinci ilke şudur:
resimeserinde ressam bir akli sözü ele alarak onu tüm diğer resimeserlerinde irdeler.
matematiğin savları gibi bir değer indinde bir savı ele alır.
hayata dair bir savdır bu.
adnan çoker’in savı yani aksiyomu şuydu.
zaman mukarnas ile gösterilmiştir.