Para için savaş, savaş için para lazımdır... Emperyalizm bu kısır döngü çerçevesinde diğer dünya milletlerine saldırır durur, ağzından salyalar akarak ve ülkeleri sömürmek için iştahı kabararak. Oysa ki dünyanın nimetlerini eşti şekilde paylaşarak barış içinde de yaşayabilmek pekala mümkün olabilirdi...

O adı gelişmiş diye adı anılan ülkelerin milli geliri elli bin, altmış bin, yetmiş bin dolar olacak, bizim gibi, gelişmekte olan ya da az gelişmiş ülkelerde on bin dolar, beş bin dolar milli gelirde sürünecek... Onlar bir elleri yağ da bir elleri balda yaşarken, biz de günübirlik yaşayıp, yarın halimiz ne olur, diye arpacı kumruları gibi düşüneceğiz...

Bu kısır döngüyü kırmak için ezilen sömürülen milletlerin bir an önce kış uykusundan uyanması, silkinip de kendine gelmesi lazım... Bırakın artık elinize üç kuruş para geçti mi dolar ya da euro almayı, milli paramız bizim ekonomimize katkı yapar...

Barış için savaş, hiç böyle akıl dışı bir şey olabilir mi? Barış için savaşılmaz, barış için mücadele edilir, emek harcanır, sevgi ile yaklaşılır insanlara... Emperyalizm girdiği ülkelerin hiç birine barış ve demokrasi getirememiştir şimdiye kadar. Sadece kan gözyaşı ve sömürü o ülkelerin başına musallat olmuştur... Onların, emperyalizmin, beklenen kaderi eninde sonunda tarihin çöplüğüne gömülmektir... Hem de ne kadar gelişmiş, ne kadar refah düzeyleri ileri olursa olsun...

Bu hırs, bu tamahkarlık gün gelecek emperyalizminde eninde sonunda işini bitirecek. Tarihin derinliklerinde bir zamanlar kendini bir ...ok sanan ancak sonrasında yerle bir olan medeniyetler şimdilerde sadece okunan metinler olarak kaldılar...

Şu veciz cümleyi insanlar akıllarından çıkartmasın sakın ’’Paradan başka harcayacak hiç bir şeyi olmayanlar dünyanın en fakir insanlarıdır.’’ Bakmayın siz onların cebindeki dolarlara ya da ceplerinde ki beş on tane kredi kartlarının fazlalığına... Aralarında ki insani ilişkiler, sıcaklıklar bitmiş durumda ve bu da onların sonunu getirecek nihayetinde...