Nasıl kaçırdık böyle bir günü hayretlerim şaştı... Dün 20 Ekim Dünya karizma günü imiş... Benim öyle karizma ile marizma ile işim yok, hiç olmadı, bundan sonrada olmaz... Arkadaşın biride eline mikrofonu almış insanlara sorular soruyor... ’’Bu gün Dünya Karizma Günü ne düşünüyorsunuz bu konuda?’’ Arkadaş ne desin? Bir çoğu da ilk defa duyuyor böyle bir günün varlığını... Çok önemli bir gün. Düşünüyorum bunun kadar önemli ve karizmatik daha başka bir gün var mıdır acaba? Cevap veremiyorum bu soruya...

Adam apartman görevlisi, nedir düşüncesi bu konuda? ’’Abi biz ekmeğimizin peşindeyiz, karizma marizma bize ters.’’ En karizmatik tiplerde göz önünde bulunan insanlar sanırım. Bunların başında da sanatçılar, bilim adamları, basın yayın organlarında çalışan insanlar geliyor, siz de katılırsınız benim bu düşüncelerime...

Çok mu önemli bir karizmanızın olması. Ben hiç karizmatik değilimdir mesela... İyi ki değilim, bu konuda Allah’ıma binlerce şükürler olsun. Baksanıza karizması olanlara, sokakta bile bir başlarına yürüyemiyorlar. Hemen hayranları etrafını sarıyor. Bir alışveriş merkezine tek başlarına asla gidemezler, yanlarında korumaları olmadan. Millet ellerinde cep telefonları selfi derdinde...

Ben şöyle ellerim ceplerimde ıslık çalarak yürürken yollarda, önüme çıkan boş konserve kutusuna bir de dömivole çaktım mı ya da sokakta top oynayan çocukların yanaklarından bir iki makas aldım mı benden mutlusu yok, karizmaya da hiç gerek yok...

Karizması olanların bazen de karizması çiziliveriyor... Bu karizma çizilme olayı da genelde kendi hataları yüzünden oluyor, bunu da birçoklarınız gözlemlemişsinizdir... Kemiksiz dillerinden bir dolu saçma sapan cümleler çıkınca, bir an da milletin gözünden düşüveriyorlar... Kimse bakmıyor işlerine... Milli Takım Antrenörü imiş, Sinema Sanatçısı imiş, Ses Sanatçısı imiş, Eski Bakanlardan mış...

İyi midir, kötü müdür karizması olmak? Kimine iyi kimine kötü. Şöhreti taşıyamayanlar için tabi ki iyi bir şey değil. Onlarda zaten bir an da, kaybolup gidiyorlar piyasadan... Ailemiz, çocuklarımız, yakınlarımız, en değerli varlıklarımızdır bizim... Yeter ki onların karşısında değerimiz, ismimiz yerle bir olmasın... Gerisi fasafiso...