Onuncu köy yolculuğunda oldum hep, dokuz köyden kovulmadım kendim gitmeyi seçtim hep. Gitmenin çeşitli sebebleri vardır. Baskı, adeletsizlik, kışkırtma, aba altında sopa gösterme.

Ben deliyimdir, uçurumlarda yaşamayı severim. Riyayla işim olmaz.

Teknik arızalar en çok da insanın beynindedir, cerrahi müdahaleyle de pek sonuç alamazsınız.

Doğur tektir, eğri bir sürü halinde yol alır. Herşeye rağmen insan olmak insan kalmak güzeldir. İnsanlar kendi içindeki fesatı, çirkinliği üzerinize sıçratmaya çalışırlar. Ama kimse kimseyi kirletemez. Herkes neyse odur, o kalır.


Bir arkadaşım vardı, "hak verilmez alınır!" derdi. O hep haklıydı, şimdi daha iyi anlıyorum.


Siteye giriș amacım hep şiir oldu, tam oniki yıl aralıksız sitede aktif oldum. Çok kişiyi tanımıyorum. Son iki yılda tanıştığım insanlar oldu, daha öncesinde tek kişi tanımıyordum. Genelde sessiz kendi köşemde paylaşımımı yapar, bir kaç şiir okur, yorum yapardım. Bu durum halen öyle...
İnsanları tanıyınca bir takım olumsuz şeyleri daha iyi görmeye başladım. Keşke tek kişiyi dahi tanımış olmasaydım, olumsuzluklar da gözüme batmazdı.


Bugün uğradığım bir haksızlık belki de gitme zamanın geldi dedi.


Belki mola belki bir daha uğramam siteye. Kına kutsaldır, sevinecek bir kaç kişiye diyorum ki yakmayın.



Güzelliklerle kalın, bana düşman olanlar hariç.


" Kısa çöp uzun çöpten hakkını alacak elbette!"



sude nur haylazca