İnsanların bir çoğu henüz yataklarında uykularının en tatlı yerindeyken: Onlar sabahın ilk ışıklarıyla sokaklara dağılarak işimize yaramayan ne varsa düşünmeden yerlere attığımız çöpleri temizlemek için kolları sıvayıp işe koyulmuşlardı bile.
Ahh gözleri mahmur çöpçüler. Elinizde süpürgeler iniz, dalgın bakışlarınızla köşe bucak temizlersiniz. Belki daha geçmemiş olabilir bir gün önceki iş gününün yorgunluğu. Ondan-mıdır böyle çökmüş gibi duran omuzlarınız?

Bir çok insanın yanınızdan geçerken burun kıvırdığı, hatta elinde son kalan sigarasını çıkardıktan sonra paketi buruşturarak önünüze atıp geçerken arkasından sessizce yutkunarak baktığınızı kim anlar. Kaç kişi ve kaç kişi sizi küçümsemez taktir eder.
Tertemiz mahalle araları, pırıl pırıl sokaklarda yürüyüp dolaştıkları için hiç teşekkür aldınız mı? Sizlerle karşılaşanlar yanınızdan geçerken ’ Günaydın, kolay gelsin diyenler oluyor mu?’ Neleri süpürürsünüz ? Hiç rastladığınız oldu mu sevgilisinden ayrılmış birinin göz yaşına? Ya da cinayete kurban gitmiş birinin kaldırım taşlarının arasına sızıp kalmış kurumuş kan izine? Hani telaşla evine geç kalmış genç bir kızın babasından azar işitmemek için rastladınız mı ayak izlerine? Peki yitirilmiş aşklara? Yapayalnız, aç, sahipsiz kalmış insanların hiç kimse tarafından tutup kaldırılmamış ayaklar altına ezilmiş acılarını süpürdünüz mü?

Köşe başlarından başlarlar süpürmeye sokakları. Her süpürge sesinde sanki isyan eder çöpçülere eskimiş kaldırım taşları. Bir şarkı söylerler kalpleri hüzün dolu kaldırım taşları. "Kör olasıca çöpçüler"



Fatma Çiçek
14.Ağustos.2018