Bakmayın fotoğraflarda dondurulmuş Yaşanmışlığın siyah beyaz oluşuna, O gri yoksulluğun harcayamadığı yaşantımız vardı bizim.

Löküz hayat yaşayanlar olsada, Löküz nedir bilmediğimiz, Gönül aydınlığımız vardı bizim. İki eli yağda balda olanların, Soğan ekmekle mutlu olmayı bildiğimiz, Kanaatkar yaşantımız vardı bizim.

Çocuk yaşlarda oynadığımız sokağımız, Bostandan sebze, meyveyi ağaçtan Yediğimiz Bağımız bahçelerimiz vardı bizim.

Her ihtiyacımızın karşılandığı
Naftalin, vanilya, kauçuk kokulu, Mahalle bakkalımız vardı bizim.

Arada bir sokağımızı şenlendiren, Dört gözle beklediğimiz dondurmacımız, Pamuk şekercimiz kağıt helvacımız vardı bizim.

Gıy gıy eşliğinde gırnata çalan, Çocuklara gök kuşağı gibi renkli, Macunundan dolayıp veren Yeni Çeri Bekirimiz vardı bizim. O günler bir perdelik oyunmuş meğer, Yaşandı ve bitti. Oyuncular sahneden takvim yaprağı misali, Birer birer uçup gitti. Geç olsa da anladık sonunda, Gökkuşağı kadar renkli dünyamızın, Çeri Bekirin macununa dolanıp gittiğini. mcicek 051118