Çok eskiden duyduğum bir söz bu. "İşi bil işe gitme. Bir başka ifade ile diyor ki" işe gitmemeyi, yan gelip yatmayı becerebiliyorsan sen işi (kaytarmayı) biliyorsun demektir. Öyleyse sen en becerikli bir insansın. "
İşi bil işe gitme. Hak nedir düşünme, aldığın ücreti helal ettirmeyi düşünme. Birilerini de al yanına fikir birliği et, iş yapanlarla da dalganı geç. Bütün gücü ile çalışan insanlara teşekkür edeceğine, onlarla dalga geç. Az da olsa çalışan, kurumu sırtında taşıyan insanları küçümse. Onlar olmazsa senin de göze batacağını, hiç iş yapılmadığı için hepinizin binden işsiz kalacağını aklına getirme.
İşi bil işe gitme. Çalışanlarla dalga geçmen yetmiyormuş gibi bir de ortaya çıkan ürünü eleştir. Üretenleri yerin dibine batır. Sanki sen çok iyisini yaparmışsın gibi davran. Hiçbir iş yapmadığın için seni adam sananlar, iş bilir sananlar olsun çevrende. Hatta işyapmazlarla bir ol, yapılan işi karalama kampanyası aç, sırf kendini yükseltmek için birilerinin sırtına baz.
Öyle bir ülke oluşsun ki sonra, desinler ki: "Bu ülkede hiçbir başarı cezasız kalmaz."
Sen böyle düşündüğün için ve taraftarlar da bulduğun için genel bir tavır oluşsun. Çalışanı "enayi" bilsinler. "Sen mi kurtracaksın memleketi ?" diye dalga bile geçsinler. Bu iğrenç tutumundan dolayı çalışma azmi olanlar da körlensin. Onlar da senin safına geçsinler. İşte seni ve tüm memleketi yıkacak da bu son söylediğim olacak. Şimdiye kadar nasıl olsa birileri senin yükünü taşıyor, ülkeyi ayakta tutuyordu elinden geldiğince. Ülkede herkes senin gibi olursa sen ve senin gibiler kimin sırtına bineceksiniz? Yarın güzel bir ülkeyi çocuklarımıza nasıl bırakacağız?
Zihniyet çok önemli dostum. Yıllar yıllar içinde oluşmuş bu zihniyeti bir hamlede elbette düzeltemeyiz. Ama nasıl yavaş yavaş bozulmuşsa, biz de aynı yavaylıkta olmasa bile en azından sabırla düzeltmeye çalışmalıyız. Çocuklarımıza güzel bir ülke bırakabilmek için. Ve hepsinden de önemlisi o Koca Divana çıktığımızda yüzümüz kızarmasın diye.