Dillerin belki de en güzelinin sahibiyiz ama çoğumuz bilmeyiz bunu.

Hani derler ya: "O balıklar ki denizin içindedirler ama denizin farkında değildirler." diye. İşte biz de öyleyiz. Yine balıklar gibi, ne zaman ondan uzak kalırsak, o zaman anlıyoruz değerini ve fark ediyoruz yokluğunu.

İşte bu güzelliklerden biri de "ARKADAŞ" sözcüğü. Hepimizin kullandığı, sıcak bir kelime bu. Bu alanda zengindir de dilimiz: Dost, sırdaş, yoldaş, hemdert, yaren, kanka hatta zamazingo…

Bu kelimelerin küçük de olsa anlam farkları var elbette. Ama ben bugün arkadaş, sözcüğünün üzerinde durmak istiyorum. Çoğumuzun kullandığı, ancak üzerinde pek düşünmediğimiz bu kelimenin tahliline bakalım.

Sözcüğün kökünde "arka" var. İlk bakışta bir ilgi kurulamazsa da biraz dikkat edilirse görülüyor.

Bir insanın en zayıf yünü nedir? Gözünüz önünüzü ve kısmen de olsa yanlarınızı gördüğüne, eliniz ve ayaklarınızla da bu alanlara müdahale edebildiğinize göre, bir arkanız kalır en zayıf olduğunuz taraf olarak. Evet, arkanızı göremezsiniz. Arkanızdan gelecek bir tehditte zayıfsınızdır. Kedinin kuyruğunu yakalamaya çalışması misali ne kadar geri dönmeye çalışırsanız çalışın arkanıza erişemez, zaafınızı gideremezsiniz.

Paniklemeyin, durun. Bu durum sadece sizde yok. Tüm insanlar aynıdır sizinle, onların da en zayıf taraflarıdır arkaları. İşte burada arka olacak kendi biri gerekiyor size. Güvenebileceğiniz, onun da size güvendiği biri lazım. Sırt sırta verince, siz ona, o da size arka olunca, dünya ne kadar güvenli olur değil mi?

İşte arkadaşlık budur. Onun içindir ki arkadaş çok önemlidir. Dünyada en güvendiğinizdir arkadaş, iyi gününüzde, kötü gününüzde sizin için uyanık olan, sizin de onun için uyanık olduğunuz insandır o.

Bol keseden her önümüze gelene "arkadaş" desek de aslında çok özeldir o. Size arka olacak, sizin de ona ara olacağınız insanlar azdır da. Gerçek anlamda sayısı arttıkça hassasiyet azalacağına göre arkadaşların da sayısı çok olmaz. Zaten isteseniz de çoğaltamazsınız sayılarını. Kimileri arkadaşlarının çokluğu ile övünse de çokluk tabiatına aykırıdır arkadaşlığın.

Sınıf arkadaşlığı, asker arkadaşlığı, yol arkadaşlığı… eğer sizin isteğiniz dışında, sırf aynı havayı teneffüs etmekse, o birlikteliğe arkadaşlık dememek lazım aslında. Zaten çoğunuz yaşamışınızdır. Sınıf arkadaşlıklarında, asker arkadaşlıklarında ayrılık öncesi verilen buluşma sözlerinden pek çoğu boş çıkar. İçi dolu ise arkadaşlığın işte o zaman yıllar sonra da olsa kavuşur o dostlar.

Ne güzeldir gerçek bir arkadaş bulmak ve gerçek bir arkadaş olmak.