Sadece insanlar değil birçok hayvan da toplu hayat yaşıyor. Toplu yaşandığı zaman problemler çıksa da kazanımının daha üstün olduğunu bilen insanoğlu Hz. Adem’den beri toplu yaşıyor.
Sözüm ona modern insanı ferdiyetçi yapmaya çalışan akıl daneler toplumun kontrolünden çıkmış insan oluşturmaya çalışıyorlar. Bu öyle bir insan ki, ona kimse hükmedemiyor, onu kimse durduramıyor. O, öyle bir yapıyla sahip ki, aklına ne, nerede eserse orana onu yapıyor.
Şöyle çevrenize bir bakın, gittikçe artan kendi başına mamur insanlar göreceksiniz. Nereden çıktı bu insanlar, diye pek kafa yormayın. Toplum mühendislerimiz (!) boş mu durdu sanıyordunuz?
Her şeyin başında UTANMA duygusunu kaldırdılar. Utanmayı bilmeyen bir nesil yetiştirirlerse amaçlarına ulaşacaklardı. Bunu da oldukça başarılı bir şekilde gerçekleştirdiler. Ardından da insan hakları namında koruma getiriyorlar. Böylece de utanmayı unutanlara, unutturulanlara utanmayı öğretmek gibi bir şansı da elinizden alıyorlar.
Öyle garip bir ortam oluşuyor ki, eylemi yapanın hakkı var, etkilenen, zarar görenlerin hakkı yok. Mesela, sigardan, içkiden neslinizi korumak istediğinizde, içmeye, sarhoş olmaya, aileleri parçalamaya, kaza yapıp insanları öldürmeye, bir nesli yok etmeye hak tanınıyor, benimse hakkım yok.
Ahlaksızlık almış başını gitmiş, boşanmalar artmış, aile sistemi dağılmak üzere, gayri meşru çocuklar her türlü örgütlenme ile tiner, kapkaç, uyuşturucu, fuhuş işlerini yapıyor, insan hakları onlara var; “Aman, ne oluyor? Sokağa bile çıkamayacağız” diye kaygılananlara işlemiyor.
Üç beş çapulcu bir araya gelip örgüt kuruyor, binlerce insan öldürüyor, bunu sözüm ona bir kitle için yaptıklarını iddia ediyorlar, en küçük bir tazyikte bütün dünya ayağa kalkıyor, insan hakları diye; ama öte tarafta tek derdi vatanını korumak olan, vatanının birliği, namusu, geleceği için canını verenler, insan haklarının kör tarafına geliyor.
Toplum mühendisleri bu günlerde çok memnun mu bilemem, ama artık kurguladıkları yapının ne keder çarpık bir halde olduğun görmeliler. Avrupa uyanalı çok oldu, biz uyanamıyoruz bir türlü.
Eliniz kolunuz bağlı mı duracaksınız? Aman bana ne, Allah’ından bulsunlar mı, diyeceksiniz? Hiç olmasa kendi ailenizden de mi başlamayacak, kendi çocuğunuza da mı sözünüz geçmeyecek? Gördünüz ya, nerelerdeyiz.