Dumanıma mektup

Bizden ayrılalı yirmi dört saat oldu. Sanki bir asır gibi geliyor. Sen evimize geleli tam onüç sene altı ay olmuş. Büyük bir minübüsle yüz elli kilometre yerden gelin getirir gibi yedi kişiyle getirdiler. Küçük kara bir aylık bebektin. Hepimize çabuk alıştın. Çorapları terlikleri parçalayarak oynardın. O zamanlar ara sıra bu yaptığına kızardım.adını ben koydum. Çocukken köyde bir akrabamın köpeği vardı çok genç öldü. Bende sevdiğim için üzüldüm. Adı dumandı.onun için bu adı sana kurdum. Biz büyük bir aile olarak seni çoook sevdik. En çokta bakımını kızım Nisa üstelendi. Onun hayatı nefesi yaşam amacı oldun. Bir anne ancak çocuğunu bu kadar severdi.Hepimiz hayvan sevgisini senden öğrendik. Çok özür dilerim biz sana o gözle bakmadık bu kelimeyi sana hiç yakıştıramam.Değildin zaten sen benim Dilara, Sinan dan sonra gelen üçüncü torunumdun. Parklarda seninle çok yürüyüş yaptık.Çalıştığım büfeyi her sabah seninle açardık.Yanımda oturur gelen müşterileri inceler tanırdın .Nasıl bir insan olduğunu iyi analiz ederdin.Tavırların değişirdi. Benim yoldaşım dostum oldun.Arkadaşım sırdaşımdın.Hiç unutamam günlerden birgün üzgündüm. Kucağıma hoplayıp dilinle yüzümü yalayıp teselli etmeye çalışıyordun. Güzel günlerimiz oldu seninle .Üç defa Türkiye’ye bizimle gittin. Denizde yüzdük. Ülkemin suyunu içtin havasını soludun.içimden gizlice düşünürdüm Nisa’n senin yokluğunda ne yapar diye.O gün geldi çattı dündü. Acın büyükmüş dumanım.Elimizden birşey gelmedi. Senin o çaresiz acı bakışların yüreğimi deldi.Biliyormusun iki gün önce arkadaşın canoda ölmüş. Orda buluştunuz mu dumanım.Beraber yine oynayın sizde buraları anlatın hatırlayın. Küçük torunum Nisan’ı öksüz bıraktın . Ona babalık yapıyordun. Koruma altına alırdın. Bugün anaokulundan gelince duman nerde demiş sormuş birtanem. Yeni gelen Bulut’umla tanışamadın. Ömrün müsade etmedi. Canım dumanım seni bu kadar sevdiğimi hiç bilmemişim. Sen bizi sevginin en ucuna götürdün.Sadakatı sende gördüm.sevgi doluydun.Hepimize o sevgiyi yansıttın. Birde çok şanslıymışsın. Bizim eve geldin bizi sahibin seçtin dumanım. Takdir ilahi bütün canlılar bir ölümde eşitiz canım biliyorum. Seninle veda ederken çok konuştuk duyduğuna anladığına eminim. Gözünde yaş vardı gördüm sildim dumanım.
Bekle bizi oralarda dumanım. İnanıyorum yine karşılaşırız. Biz sevgi enerjisiyiz. Buluruz birbirimizi . Acımızı zamana bırakıyorum . Allahım hepimize sabır ver . Yeşim ablan çok ağlıyor . İnanıyorum sende ağlamasını istemezdin. Yüreğimizi parçaladın yakışıklı kara oğlum. Uğurlar ola sana .ışıklar içinde uyu dumanım.
Seni hepimiz sevgiyle kucaklıyoruz , çok seviyoruz . Hep yüreğimizde yaşayacaksın kara dumanım.

Annen Feride