Fanatikliğin sınırı ve derecesi yok. Akşam akşam Trabzon spor-Beşiktaş maçı öncesi fanatik Trabzonlu taraftarlar Galatasaray ürünlerinin satıldığı bir mağazaya saldırıyorlar. Ne alaka diyeceğim, siz de kel alaka diyeceksiniz...

Bununla kalsa iyi... Arkadaşlar o kadar fanatikleşmiş, o kadar kafayı yemişler ki bir de bilet yüzünden aynı takımın taraftarları, birbirleri ile kavga ediyorlar... İnanın bu rezillikler yüzünden spordan ve futboldan soğudum. Maç özetlerini bile izlemek istemiyorum, izlemiyorum...

Koca koca adamlar, ellerinde tuttukları takımın bayrakları, bağırıp çağırıyorlar. Nerede o eski zamanda ki nezih futbol seyircileri, saygılı futbolcu ve antrenörler... Varsa yoksa millete dayılık, hakemlere ukalalık, sonrada Futbol Disiplin Kurulu ceza verdi mi, feveran et, ceza haksızmış da diye zıpla dur...

İnsan dış ülkelerde ki maçları izlerken gerçekten gıpta ediyor o ülkelerde ki futbola ve seyircilere. Bir çok ülke de tel örgüler bile olmadığı halde hiç kimse de sahaya yabancı madde atmıyor, sahaya girmeye teşebbüs bile etmiyor. Ağır cezaları var zaten bu tip hareketlerin... Geçmişte cep telefonları bile atıyorlardı sahaya fanatikler...

Fanatikliğin ortadan kalktığı bir Türkiye her zaman sporseverlerin ve futbol seyircilerinin özlemidir. Kimse kimseye sen Fenerlisin, o Cimbomlu, öbürü Beşiktaşlı diye saldırmasın... İnsanlar ’’Ben takımım için can veririm psikolojisinden.’’ bir an önce kurtulsunlar... Can verilecek tek kavram vatan olsun, bayrak olsun, din olsun. Hiç bir kavga ve gürültünün olmadığı spor karşılaşmaları ülkemizin de aynı zamanda uygarlık göstergesi olacaktır...


AHMET ZEYTİNCİ