Gün ,pencerelerden içeri yağar.Ömrün bütün girdi ve çıktıları,artı ve eksileri hesaplanır mı ,hesaplanabilir mi bilinmez.Pencerelerden içeri yağan gün hayatın bütün birikimlerine satır aralar durur.
Gün, pencerelerden içeri milyonlarca ışığı sağar,damıtır.Ömrün bütün kirleri, günahları, tozları arınır mı,arındırılabilir mi bilinmez.Pencerelerden içeri dolan ışık hayatın bütün açmazlarına satır aralar durur.
Gün,her vakit yeniliğin habercisidir.Hayatın bütün renklerini,renklerin her tonunu kavrar mı ,kavrayabilir mi bilinmez.Tüller,süzer,ışığını,kırar günün.Ve pencereler çoğu zaman içe açılır.
İçe dönük yapılar kurulur günün her vaktinde.İnsan varlığını, birliğini, yüreğinin bin bir coğrafyasını ne kadar tanır,tanıyabilir bilinmez.
Gün, tepelerin ardında doğmaya başlar başlamaz ilk ışıklarıyla karanlığı hançerler göğsünden.Dağ dorukları zifiri siyahtan vazgeçmeye başlar.Gök, günün ilk yansımalarıyla birlikte hayata sıcacık el sallar.Kara gök , sırlarından sıyrılmaya,kendini göstermeye başlar.
Artık gün doğmak üzeredir.Diğer canlı varlıklar kendilerine sunulan koşulsuz ödülün farkına varırlar mı varabilirler mi bilinmez.Ve sevimsiz ölümün küçük kardeşi uykudan uyanır insan.Önce pencereye uzanır elleri.Perdeleri yoklar.Yeni birikimlere koşmaya hazırlanırken gün çoktan hakimiyetini ilan etmiştir.
Ve hep eksik kalır güne karşı yolculuğumuz.Işığın vurmadığı,çorak,verimsiz,nemli iklimlerine yönelmeli,yönelebilmeli insan.Ve insan her dem tazeleyebilmeli geleceğe dönük umutlarını.Her yenilgiden yeni bir tohum saçmalı ruh iklimlerine.Her kayıp için ahları yükseltmek yerine feleğe,siten dolu haykırışlarla oyalanmak yerine kırılan uçlarımızdan gübre yapmalı direnmeye.Her tohum çimlenmeye durmalı,gümrah filizleri yükselmeli dipdiri.Öyle ya
İki vakit aralığı var ömrün ...İki satır aralığı ya da..Satır başı ve satır sonu...Satır başı acı dolu...Dünyaya gelen içinde ...dünyaya getiren içinde...Eğer satır sonunda soru işaretleri veya sadece koyu bir nokta varsa işimiz zor demektir.Üç nokta olmalı son satırında hayatımızın... Bedenler yok olsa da devam etmeli bizden sonrası... duyguda, düşüncede, sevapta.. hayırla anılmakta...
Çünkü gün hep ardında geceye gebedir.Size ait olmayan lambalar aydınlatırken evinizi,odanızı perdelerinizi kapatırsınız.Çünkü gün ardından hep karanlığı getirir.Siz çekilirken sokaktan evinize aslında içinizde ışık yoksa yalnız ,yapayalnızsınızdır.
Sahi sizin kullandığınız noktalama işareti hangisi?
Sinan YILMAZ