Evet bu gün 3 Aralık Dünya Engelliler Günü... Biliyorum ki bu gün bir çok üst düzey yöneticiden, ileri gelen insanlardan konu ile ilgili açıklamalar yapılacak günün anlam ve önemine istinaden... Ama bu yeterli mi, değil mi, bir de bunu düşünelim... Sadece bir iki konuşma bu mudur konuya ve engelli insanlara verilen değer?

Türkiye’de yaklaşık sekiz milyon civarında engelli vatandaşımız olduğu söyleniyor. Bizler Türk Toplumu olarak bu engelli vatandaşlarımızın hayatını kolaylaştırmak için devlet olarak ve tek tek bireyler olarak ne yaptık, daha neler yapacağız? Sık sık bunu sormamız lazım kendimize...

Başımıza gelecek basit bir kaza bile hepimizi engelli sınıfına sokabilir. Bu neden ile duyarlı olmamız lazım, bu vatandaşlarımızın sorunlarına... Bu arkadaşlarımızın bir çokları meslek sahibi de aynı zamanda. İş bulmalarını daha da kolaylaştırmalı, bazı zaman ve zeminlerde onlara öncelik sağlanmalıdır...

Çocuk olup da engelli olan bir çok kardeşimiz okula giderken sorunlarla boğuşmaktadır. Onların hayatını kolaylaştırmak sosyal devlet olmanın gereklerindendir... Servis Arabasına inip binerken, okula gidip gelirken çok zorluk çeken bu kardeşlerimizin, bu işleri daha kolay yapabilmeleri için gerekenler acilen yapılmalıdır...

Unutmayalım ki ’’En büyük engel sevgisizliktir.’’ Engelli vatandaşlarımız da saygıyı sevgiyi ve ilgiyi hak ediyorlar her zaman... Onların hayatını kolaylaştırdığımız zaman, bizlerde toplum olarak yararlı bir iş yapmanın hazzına varacağız. ’’Engelli olmak sorun değil engelliye engel olmak sorundur.’’ demişler.. Yeter ki beynimizde engellerimiz olmasın...


AHMET ZEYTİNCİ