enver bey, ne oldu... dedim.
- hiç!
canım dikildiniz... sebepsiz miydi?
içini döktü:
- benden borç para aldı kopil... şimdi selam dahi vermiyor.
bayağı para, dolar almış enver bey’den.
dolandırılmış gibiydi... öykülendirip ifade ediyordu.
yorgunluğum dinlemeğe müsaade etmiyordu. hadiseyi; sezdiğimle yetiniyordum.
çarpılmıştı...
emekli ve dul yaşadığından tongaya düşürülüyordu bu insanlar.
seçenler... hırsızlığın enva-i çeşiti... ni, bu sanatı meslek etmiştiler.
her şeyim var... demeğe durdu.
kendini teselli etti. rahatlamak maksadıylaydı.
kendini tanıdığım her zaman enver bey temiz insandır.
öğretmenlik yapmış. emekli olmuş. eşi vefat etmiş.
alın teriyle hak ettiği varyok’unu harçlayarak günlük yaşıyor.
şarap içmeği sanat biliyor.
- şarabın neyini öğrendim, dedi.
" şarap öforizanmış... sanatçıların vecd’de gelmeleri hali gibi düşün!" dedi.
" fransızca galiba ona coşmak şeklinde olunca ekstasi diyorlar..." diye yanıt verdim.
" sekr... diye de duydum."
- doğrudur, dedi... sanatçılar yaratım durumundayken aşkınlaşırlar...
nazım "hasret" şiirini hangi ruh halinde yazabilirdi? cezbe olmadan asla!..
picasso, avignon’lu orospuları... resmederken... kendinden geçmemiş midir?
cezanne, st. victorian mount... u, esrimeden mi yaratmıştır.
yunus emre... ş’ol cennetin ırmaklarını vecit olmadan mı yazmıştır?
şehriyar, "haydar baba" şiirini mest olmazdan mı düzmüştür?
öfore olunca sanatçı- düşünür hakikatin kapısına varmakla...
bilgileri bulur.
mevlana ne demiştir, bilir misin? dedi.
ondan, bunları söyledi.
ve ardından gitti.

MEVLANA:
DOST ARARSAN ALLAH’I ARA...
DÜŞMAN DERSEN; NEFSİNİ ARA!
İBRET ARARSAN ÖLÜMÜ BİL!



yalçıner yılmaz
25-10-2018
çanakkale