Ay vay oy, amannnn! Kolum koptu, kolum... ’’Ne oldu bombalı saldırıda mı koptu kolun yoksa maazallah ya da trafik kazası mı geçirdin de kolun zarar gördü?’’dediğinizi duyar gibi oluyorum. Yok canım, yok telaş etmeyin hemen, çok şükür öyle bir kopma değil benim ki... Bizim kol kopma hikayesi perdeleri asmaktan dolayı, başımıza gelen bir durum.

Benim hayatta en sinir olduğum işlerden birisi... Sadece benim mi, hemen hemen bütün erkekler de sinir oluyordur bu işlere... Tek bir tane perde olsa hadi idare ederiz bir şekilde ancak beş tane perde varsa takılacak, kolumda kopuyor hem vallahi hem de billahi... Düşünsenize tam oturmuşum akşam akşam oda da gazete ya da kitap okurken, hanımdan salvolar geliyor ’’Aaaaaamet aaaamet canıııııım’’ bunun altında mutlaka pire ya da tahtakurusunun yeniği var demeye gelmeden, devamı geliyor. ’’Hayatıııım şu yıkadığım perdeler takılacaaaaak.’’ Ne güzel, aman ne güzel... ’’Bayılırım perde takmaya hayatta en sevdiğim iş, keşke her gün bir yerlerde perde taksam. Hayır takılacak perde yoksa bile takılı perdeleri çıkartsam bir daha taksam.’’ Külliyen yalan en nefret ettiğim işlerin sıralamasında ilk üçe bile girer...

Emir büyük yerden geldiyse, itiraz mitiraz hiç akla bile getirilmez, diyeyim... Oğlana ya da kıza bir şekilde orta yapsam, o da mümkün değil gibi görünüyor. Oğlan daha yeni geldi, hemen duşa tayinini çıkarttı, perdeleri görünce, kız da zaten üniversiteye hazırlanıyor. Yani kısaca ne yapsam nafile... İş başa düştü Ahmet...

Alırım omzuma perdeleri, yavaş yavaş, kolum kopa kopa takmaya başlarım. Bir yandan da odaya ofları ve pufları hatta üffleri el amanları, yandım, bittimleri salarım gider, hanıma doğru... ’’Senin kocanın kolu burada kopsun sen orada televizyon seyret hayatım hemi.’’ Hanım da cevaplar bol ’’Sanki dağları deviriyorsun amma ağladın sızladın sen de Ahmeeeet.’’ Oğlan çıktı mı ki banyodan? Hadi be oğlum çık şu banyodan da yorgun babana yardım et... Cık cık cık ...

İşi oflaya puflaya sevmeden yapıyorum ya, aksilik üstüne de aksilik çıkıyor halihazırda... Kornişe takılacak başlıkların bir ikisini arkada ki yuvaya takmışım, farkında bile değilim... ’’Ahmeeeet doğru yapsan şu işini yahu!’’ Ne kadar doğru mesela, o doğrunun da tespitini yapmamız lazım. Sonracıma burada kaç yanlış, bir doğruyu götürüyor... Hanıma biraz lagaluga yapayım. ’’Hanıııım hanııııım tarihte ki ilk perde asma olayı ne zaman gerçekleşmiştir biliyor musun?’’ Hanım duymazdan gelir... ’’Huuuu kime diyorum yahu bir soru sorduk.’’ Hanım azıcık başını kaldırır cevap verir ’’Tarihte ki ilk perde asma işini kimin yaptığını bilmiyorum. Peki ben sana bir soru sorayım bakalım bilebilecek misin?’’ Kollarım kopmak üzereyken soru gelir ’’Tarihte tembellik eden kocasına ilk terlik fırlatan kadın kim bilebiliyor musun?’’ Oyy oyyy oyyy! ’’Ne zor soruydu bu yahu, şimdi sen bu soruyu ben cevaplarken joker hakkı moker hakkı kullandırmazsın.’’ En iyisi işe odaklanıp bir an önce perdeleri asmak...




AHMET ZEYTİNCİ