“Ben paletimdeki boyaları yüreğimde karıştırarak sürerim tuvale.”

Koskoca bir çınar ağacının özü, küçücük bir çekirdektir. O çekirdekteki bin, milyon kadar dal, ondan da çok fazla yaprak ve bir o kadar da fidan vardır.

Sonbaharda dökülmüş, rüzgarda savrulan yapraklar, baharda yeni zamanları karşılayan sevi dolu çiçekler ve tomurcuklar…

Ve

Gökyüzünün

Bulutun

Suyun

Ve

Denizin

Toprağın şarkısını söyleyen sayısız kuş

Ve

Yavruları.

Bunlar…

Bir çekirdekte gizlidir.

Hatta diyebiliriz ki

Bulunduğumuz noktadan sizin öz duyarlılığınızla görüp duyabilecekleriniz, hayal ettikleriniz ya da edebileceklerinizi anlatmaya ne söz yeter ne kalem.

Ancak şunu da belirtmek gerekir ki bu kocaman bir hiç olarak tanımlanabilir. Durulan nokta sonucu da belirliyor büyük bir oranda.

Sevgili Mustafa Ali Kasap’ın kaleminden “Yüreğimdeki Efeler”

Didaktik bir eser değil bu. Kitabın adından da anlaşılabileceği üzere. Bir duygu kitabı bu.

Duygular bir hikayeye eşlik ediyor. Sayfalar boyunca hikayeye eşlik eden duygular, cümleler akarken renkleniyor. Bunu yüreğinizin ta derinliklerinde kırık bir ezginin notalarıyla birlikte duyuyorsunuz.

Birinci bölümde resimle tanışmasını ve sonraki bölümlerde de sanatın “insan” yaptığı Mustafa Ali Kasap’ı görüyorsunuz tam karşınızda.

Yaptığı işin varlığının bilincinde bir insan.

Bir ressam, bir müzisyen, bir yazar, bir öğretmen ve bu “ve” den sonrası uzayıp gidiyor aslında.

Sözlerime Mustafa Ali Kasap’ın sözleriyle devam etmek isterim. Alıntılar, Yüreğimdeki Efeler kitabının muhtelif sayfalarındandır.

Birlikte söyleyeyim diyor ya yüreğiyle söyleyen “SU”, biz de birlikte okuyalım.

“Şunu gördüm. İnsan dünyanın neresinde olursa olsun insandır. Farklı dilden, kültürden, inançtan gelen insanlar da ilk kez karşılaşmış olsalar bile yeni bir sanatsal yapıttan etkilenebiliyorlar. Çünkü sanat, evrensel bir dili konuşuyor.

Sanat, bir ülkenin kalkınmışlığındaki en önemli göstergedir bence. Kanımca eğitim kurumlarımızda estetik bilinç yeterince oluşturulamamıştır. Estetik bilincin kazanıldığı resim, müzik gibi sanat dersleri ülkemizde yeterince önemsenmiyor. Sonuçta çocuklarımız iyiyi, doğruyu ve daha güzeli seçebilme becerisi yani estetik bilinci tam olarak kazanmıyorlar. Oysa bizi diğer canlılardan en önemli yanımız, aklın yanı sıra yaratıcılık ve estetik bilincimizdir.

Şüphesiz güzel yaşanası bir dünyanın kapısını açan tek bir anahtar vardır. O sihirli anahtarın adı sanattır. Bir sanat dalıyla uğraşmak önce kişisel sonra ailesel ve toplumsal sorunların çözümünde önemlidir. Birbirleriyle ortak paydaları çoğaltabilen insanlar, sorun üreten değil, yaşamı kolaylaştıran ve güzelleştiren insanlardır.

YAŞAMI GÜZELLEŞTİREN İNSANLARA SELAM OLSUN.

Küçük Menderes gazetesi 10/09/2018


RESİM :Mustafa Ali Kasap