Kötürüm bir asilzade gibiyim
Herşeyim var ama hiçbir şeyim yok.
Dokunmak hissi, hayır açlık gibi .
Kendimi ne kadar uzağa fırlatsam bumerang gibi geri geliyor eninde sonunda
Her defasında daha soğuk sadece.



Habersiz haberleşiyorum kendimle
Gizli kapaklı sözcükler, sırlar, gizemli haller filan
Söylentiler üzerinden tanıyorum kendimi artık, hımm! O galiba benim. ..


Oysa bazılarından bahsederim ben hep
Yara gibi
Her hareketinde sızlayan.
Okşar, severim çok uzaklardan.
Merak ederim
Özlerim
Sarılmak isterim çoğu zaman
Tipik insansı şeyler işte
Belki de kadınsı mı demeli


-----Bu aralar kamyon arkası sözler yazabilecek kıvamdayım
Hoyratım, en çok kendime
Yalan! Sadece kendime
Dokunmadığım benim değil biliyorum
Güvercin parmakların olsa kime ne


İtiraf etmeliyim ki
Bazan, bazılarına çılgınca bağırmak ve kafasına bişey fırlatmak istiyorum.
Kendini anlatma çabaları
Şiir bile okuyamamak ( aslında buraya bi somurtkan surat yakışırdı )
İyi ki kediler var
Yoksa sevilmeyi bile unutur insan.