Kılavuzu para olana her kapı açıktır. shakespeare
meselci
meselci

YOL UZUNDU

Yorum

YOL UZUNDU

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

879

Okunma

YOL UZUNDU

YOL UZUNDU




Yol uzundu.
Çok uzundu.
Binlerce adım atsa da yerindeydi.
Yerinde sayıyordu.
Yerinde, oturarak herkese sayıyordu.
Son günlerde açık açık sövüyordu.
Oysa bir zamanlar herkesi yerden göğe övüyordu.
Bir zamanlar herkesi haddinden çok seviyordu.
Canından ve kendinden daha çok.
Kucak dolusu seviyordu karşısına çıkanı.
Yanına geleni bir şekilde mutlu ediyordu.
Yanında oturanla koyu bir sohbete dalıyordu.
Yanında kalanla geceyi SEVE SEVE yıldız eyliyordu.


O zamanlara bir set çekmişti.
Bundan sonra insanlara iyilik yapmak yok, diyordu.
Bundan sonra insanlara güzellikle bakmak yok, diyordu.
Bundan sonra hayvanlara sevgimi sunacağım, diyordu.
Kedilerle arkadaş, serçe kuşlarıyla ahbap olacağım, diyordu.
Gökyüzünün tüm renklerini mavinin aşkına ayrı selamlayacağım, diyordu.
Yağmur yağdığında sevincimi çocuklardan daha çok sergileyeceğim, diyordu.
Güneş güne göründüğünde karşısına çıkan ilk ben olacağım, diyordu.
Tabiatla iç içe olacağım, diyordu.
Kendimle barışık yaşayacağım, diyordu.
Kendimle huzur içerisinde vakitler geçireceğim, diyordu.
Kendimi tek bir insana ezdirmeyeceğim, diyordu.


Diyordu ki dünya eski dünya değil.
Diyordu ki tepeden tırnağa dünya menfaat dünyasına dönmüş.
Diyordu ki insanlar artık kuyu kazar haldeler.
Diyordu ki insanların gözü sadece kötülük görüyor.
Diyordu ki insan çok değişken, epey dönek, çokça zalim olmuş.
Diyordu ki insanla bir arada olunca huzur kayboluyormuş hemen.
Diyordu ki insanlar yüzüne bakmıyor, giydiğin elbiseye bakıyormuş.
Diyordu ki insanlarla bir daha işim olmaz.


Onlardan bir daha medet ummam.
Onlarla bir daha bir araya gelip değerli zamanımı heba etmem.
Onlara inanıp onların gösterdikleri yoldan bir santim dahi gitmem.
Onlara kanıp onların oyununa gelmem bir daha.


Yol uzundu.
Tek başına yürüyecekti bu can yolu.
Bu dünyayı insanlar olmadan da omuzlayacaktı.
Ve kendisinde bulacaktı ne varsa.
Neredeyse orayı doğa bilecekti.
Sadelik bilecekti yaşamı.
Hayatı yalnızlığın kalabalık hali diye kendine destur edecekti.


Yol uzundu.
Ancak mutluluğa adım adım yakındı.







MESELCİ
09.10.2018, Kızıltepe


Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Yol uzundu Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Yol uzundu yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YOL UZUNDU yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL