O’nu ilk defa seksenli yıllarda müzik kaseti satan bir dükkanda dinlemiştim. Dudaktan tane tane dökülen güçlü bir sesti duyduklarım. Daha sonraki yıllarda TV’de yanılmıyorsam Cumhur Sezen Önal’ın programında yüzünü de görecektim bu etkileyici sesin. Jacques Brel’di bu sesin sahibi. Yorumladığı şarkının adı da “Ne me quitte pas”.Türkçe anlamı “Beni Terk Etme”. Sözlerinin bir kısmı şöyledir bu güzel şarkının:

Ben sana sunarım
Yağmur incileri
Ülkelerden gelen
Yağmurun hiç yağmadığı
Toprağı kazarım
Ölene kadar
Vücudunu donatmak için
Altınla ve ışıkla
Bir ülke yaratırım
Aşkın kural olduğu
Aşkın kral olduğu
Senin de kraliçe
Beni terk etme!

Çok yakışıklı sayılmazdı. Ön dişleri öne doğru hafif çıkıktı. Ama şarkı söylerken çok farklıydı. Her hücresiyle hissederek söylüyordu şarkısını. Gözyaşları terle birleşmiş gözlerinden aşağıya doğru akarken sevgilisine “beni terk etme” diyordu. Müthiş bir görüntüydü bu.

Günümüz yazarlarından Mario Levi’nin ilk kitabının adı “Bir Yalnız Adam Jacques Brel”dir. Levi’nin üniversite bitirme tezi bu kitabın ana kaynağıdır.Yazar bitirme tezini 1986 yılında dokuz ay gibi bir sürede kitaba dönüştürmüş. Kitabın basılması 1987 yılına denk gelmiş.