Çocuklar için Masal

Guguk Kuşu
( Bahar Kuşu )


Sevgili çocuklar size güzel bir masal anlatacağım! Buna halk söğlencesi de diye biliriz.
Çocukluğumda anamın dizi dibinde oturup en az üç kez terarlatarak dinlemişimdir. Her
anlatışında aynı merakla dinlemiş aynı heyecanı duymuşumdur. Dahası gözlerimin yaşardığını da söyleyip itiraf etmeliyim! Şizin de aynı merakla okuyacağınıza inanıyorum.Fazla uzattım kusuruma bakmayın. " Uzatma masalcı dede deyin isterseniz!"
Güzel çocuklar: her oyunun, her yazının kuralları olduğu gibi masal anlatımının da kuralları var elbet! Kurallara uymak geleneğe saygı ve anlatım güzelliğini bozmamaktır, derim.



İşte şimdi başlıyoruz:
Efendim derler ki bir varımış, bir yoğumuş bir dağ köyünde anneleri ölmüş, üvey anne yanında, yanında değil, elinde kalmış biri kız, biri oğlan iki yetim kardeş varmış! (Üvey annelerden özürle!..)
Mevsim yine böyle bahar aylarındanmış. Hanı her söz zamanında söylenirmiş, derler ya. Neyse,
bir bahar günü sabahı üvey anne çocukların eline kazma ve bir torba vererek
" Haydı gidin kenger edin getirin,! Demiş. Bu bahar mevsiminde dağlık yerlerde toprağın altındaki kökler filiz sürer topraktan çıkar! işte o filizlerden kazmayla hafif eşeleyip filizini koparıp alınırmışşş !
İşte iki kardeş evden çıkıp köyün de uzağındaki kır bayır dolaşıp kenger kesip toplamaya başlamışlar! Kız kardeş büyük olduğundan kazmayı kendisi almış, boş olan torbayı da oğlan kardeşinin eline vermişşş! Başlamışlar ora senin, bura benim, kızcağız kazıyıp, koparıp kardeşine verdiği kengerleri kardeşi de torbaya atarak dolaşa dolaşa akşam etmişler. Abla kız kardeşine
:"Akşam oldu!.. Karanlığa kalmadan dönelim gidelim!" demişşş!
Oğlanın da canına minnetmiş! Acıkmış, yorulmuş yavrucağız...
Ablası torbayı istemiş, kardeş uzatıp vermişşş!
Abla kız, torbaya bakmışşş ki ne baksın! Torbada tek bir kenger yokmuş.
Meğer torbanın altı delikmişşş! Oğlanın üstten attığı aşağıdan düşüyormuşşş!
Kuruyup kalmış, kızcağız!
Kardeşine çıkışmış; " Gözün kör müydü, niye dikkat etmedin Şimdi gidip ne diyeceğizzzz! "
Demişşş gözleri kararmışşş, o kızgınlıkla elindeki kazma ile kardeşinin kafasına vurmasın mı!... Vurmasıyla oğlan kardeş yığılıp kalmışşş!
Bu kez; abla kız " Ah ben ne yaptım, ah ben ne yaptım !!" demişşş, ağlamış çırpınmış, dövünmüş ellerini göğe açıp:
" ALLAH’ım ALLAH7ım!... Beni bir kuş yap, her bahar, bu kırlarda sonsuza kadar kardeşimin başında ağlayayım" demişşş!
Dileği kabul olmuşşşş! Bir kuş olmuşşş!
İşte her bahar ayında kırlarda, duyduğumuz, gerçekten bir ağıdı andıran içli duygulu ;

"Bubo,bubo !" sesi aslında, Guguk Kuşunun kardeşine ağıdıdır, derler, anadoluda!

Yaa! gördünüz mü çocuklar!
Güzel bir masal, masal değil de doğayla uyumlu bir halk söğlencesi oluşmuş.dilden dile, sonsuza değin!

Not Milyonlarca üvey anne vardır, elbet!
Hepsinden özür diliyorum.
Uyduran ben değilim!
Aslı gibi anlatmasam ihanet olur, tahribat olur! Diye düşünüyorum!