1 Kasım 1938 de Latin harfli Türk alfabesinin kabul edilmesinden önce zaten bu alfabeyle Türkçe okunup yazılıyordu. Özellikle askeriyede ve yüksek okullarda Batı dilleri öğrenildiğine göre aydınların büyük bir çoğunluğu Latin harflerini biliyordu. Harf kanunu Latin harflerinin Türkçe’mize uyarlanmasına sağlamış, kullanıma bir çeki düzen vermiştir.
1938’den bu yana alfabe ve dil arasında önemli bir uyumsuzluk çıkmadığı da görülüyor. Alfabemize almadığımız “w,x” birleşik harfler olduğundan işimize yaramıyordu. Mesela dilimizde çok az, yan yana gelen çift “v” için “kuwet” yerine“kuvvet” yazıyor, yine “taxim” yazmak gerekince de “taksim” yazıyorduk. İşte, alfabeyi daha zor bir hale getirmemek için bu iki harfi almaya gerek duyulmadı.
“q” ya gelinci; bilindiği gibi bu ses, kalın “k” sesidir. Osmanlıca’da bunun yerine “kaf” harfi vardı. Dilcilere göre bu sesin kullanılması tavsiye edilse de “k” ile yetinildi, zaten sonrasında kullanılan ünlü ile “ke” veya “ka” şeklinde okundu.
Latin alfabesindeki bu üç ünsüz alınmazken, Türkçe’mize has olan ya da daha pratik olduğu için tercih edilen harfler vardı: “ğ,ş,ü,ı,ö,ç”. Bu değişiklikler sebebiyle alfabeye “Türk Alfabesi” denildi.
Bugün, diğer Türkçe kullanan kardeş topluluklarla ortak bir alfabe oluşturma noktasında bizim kullanmadığımız harflere yenileri eklenir mi, bilemem. Bildiğim bir şey varsa 29 harfin dışında harf kabul etmek Türkiye Türkçesi için gereksizdir ve daha da önemlisi karmaşa oluşturur.
İşin aslına bakarsanız; bizim İngiliz hayranlığımız bu harfleri fiilen kabullenmemizle sonuçlanmışsa da, Türkçe sevdalıları yine de son çırpınışlarla güzel dilimizin yazımı konusundaki İngilizce’ye benzetme, dili bozma, gözden düşürme çabalarına karşı durmaktadırlar.
Gündemdeki konuya ışık tutmak istedim. Başka dillerin bu harfleri gerek duyup duymadıklarını bilemem. Bu girişimlerin Türkçe’mize zarar verdiğine inanıyorum. Batı hayranlığı ile olsun, başka bir dilin yazımıyla ilgili olsun, sonuçta “vurun abalıya” hesabı Türkçe’miz zarar görüyor. Ve ne hayret verici bir durumdur ki birileri Türkçe’mize zarar verme konusunda hemen işbirliği yapıveriyorlar
Harf kanununun çıktığı sıralarda Türkçe’mize ve yabancı dillere yeterince hakim olan Atatürk ve arkadaşları eğer gerekil bulsalar, alfabeye o harfleri de alırlardı, öyle değil mi?