Senin yalanın ne renk? Pembe mi, iyi o zaman söyleyebilirsin.
Ne dersiniz, yalanın rengi olur mu? Birileri olur, dese de inanmayın. İşin esasında dinimizin izin verdiği yalanlar var. Bildiğim kadarıyla, üç yerde yalan söylenebiliyor. Savaşta düşmana, küsülüleri barıştırmak için ve hastaya moral olsun, diye.
Bunun dışında söylenecek yalanlara kılıf bulunamaz, hiç kimseye zararı yoksa bile en azından diğer yalanlara zemin hazırlar, yalanları kolaylaştırır.
Biz kaç türlü yan söyleriz, dersiniz?
Zorda kalınca kendimizi ya da bir yakınımızı kurtarmak için,
Karşımızdakini kandırarak kendimize menfaat sağlamak,
Öç alma duygusuyla,
Birini küçük duruma düşürmek, hatırladıkça gülmek için,
Kedimizi ya da yaptığımız işi daha büyük göstermek,
Birini ya da yaptığı işi daha küçük göstermek için,
Tam anlamıyla doğru olduğu bilinmeden biliyormuş gibi görünmek için söyleriz yalanları. Ya da bunu bir alışkanlık haline getirmişizdir, bir yararı olmadığı halde, zorunlu almadığımız halde söyleyiveririz.
Kimi zaman da konuşmamamız, karşımızdaki insanın yanılmasına sebep olur ve yine kandırmış oluruz ki, bu da belki yalan değildir ama, en az yalan kadar sorumluluk verir. Onun için atalarımız:”Sükut ikrardan gelir.(susmak kabul etmektir)” demişlerdir.
Bazen de kasıtlı konuşarak karşımızdakini kandırırız. Bal üreten bir kimse hileli ürettiği balı, bir başkasına pazarlatır ve pazarlayan, alıcıya sanki kendi üretmiş gibi “Allah için, arıya şeker vermedim.” derse ve alıcı da bu ifadeyi bal katkısız olarak algılarsa söz yalan değerindedir.
Özellikle alış verişlerde, belki de dikkatsizlikten çok yanlışlar olur. Garantili mal, diye sattığı bir malı, alıcı getirdiğinde sahip çıkmaması, sonuçta satıcının satarken söylediğini yalana çevirir.
Para bozdurmak için gelen bin müşteriye, kasa müsait değil, diyeceği yerde; bozuk yok demek da yalandır neticede.
Yalan o kadar çok girmiş ki hayatımıza, belki de en büyük yalan:”Ben hiç yalan söylemem.” yalanıdır.
Yine de Allah için yalandan uzak durmalıyız. Ve bir şarkıda geçtiği gibi:”Yılandan korkmam, yalandan korktuğum kadar.” demeliyiz.