Hüzün

Hüzün çaktı gökyüzü
Sabahın saat 7 53 ünde
Mesaim başladı erkenden
Çıktım evden baktım kararmış göğün de yüzü
O da benimle hüzünlü gülmüyor bugün nedense gözü
Baktim sanki kainat da gülmüyor herşey benim gibi dert yüklü
Asırlık Çınar Gibi ,Gönlümün Zinetisin Sen siirlerim dökülmüş kalemimden defterime sel gibi aniden..Hep beraber ağlıyoruz halime ..
Baktım usul usul damliyor gözyaşlarım birden bozuverdi kurallarını acaba neden..Hiç boyle olmamistım saşirdım kendime..Iç sesimi susturmaya çalışırken ve kuytu bir köşeye çekilmisken..
Kendini tutma! Çığlıklarını atma içine diye bağırken buldum kendimi birden..
Hıç bırakmamıştım kendimi dışarda böyle yüksekten bir yerden
Düşmeye basladım son süratlen
Ve yerdeyim virane bir gönüllen..
Dizlerim kaniyor ..korkuyorum o kuçücük yara yerinden
Birazdan kan kaybindan ölüvericem..
Sanki 5 yaşinda bir cocuğum ve ayrılmişım biricik naylon bebeğimden
Ağlıyorum ellerim gözlerimde
Tutuyorum yüzümü
Kimseler gormesin üzüntümü
Bilmesin kedere gömüldüğümü
Yanıma yaklasan sessiz bir kaç adım
Noldu kızım neden ağlarsın
Babamdan az büyükçe
Hiiç amca hic dedim kuçük bir kiz çocugu edasıylan..
Saklayarak yüzümü
Sonra baktım samimi sesin sahibine
Daha da ağladım koy verdim kendimi birdenbire
Ağlama kizım dedi ipek sesiyle
Amca dedim nasıl ağlamam nasıl ağlamam..
Şu sebepten..ah kızım dedi ..
Kendi de ağladı o ağladı ben ağladim..ayni babaciğim gibi omuzlarima vurdu üzülme kizim üzülme ..Sonra hayat gibi esen birkac cumle tesellivâri ..bıraktı yüreğimin ortasına tıpkı ilaç gibi..
Sildi eliyle gözlerini inciye benzeyen gözyaşlarını topladi bıraktı avuç içime..öyle sıcak öyle samimi öyle icten..
Tıpki babacığım gibi tıpkı anacığım gibi ..
Sahi kaç kisi ağlardi benim bu halime..
Kimdi bu amca ..derdime ortak oldu bir anda..
Amca bana dua et dedim ederim kizım ederim dedi  gecer dedi gecer ..gecti gitti yanimdan hiç gelmemis gibi..
Hic ayrilmasaydi yanimdan
Birakmazdım gözyaslarımı içerde
Salardim futursuzca sellere
Ama amcacığım dualar ederek ağlayarak uzaklasti yanimdan
Birden..birden..
Atmosferim değişti birden hiç anlamadan
Ne gökgürultüsü ne şimşek kaldı üzerimde
Ne de agıt yakan bulutlar
Açıldılar birden bire
Baktılar masmavi gözlerle gökyüzü.. sanki tepemde gökkusaği..
Hizla gectim altından..
Sanki biraz once ben degildim ağlayan
Hüznüm kederim kayboldu biran
Baktım etrafa..
Derdim amcayla birlikte gitti sanki ..aldi amcacığım avuclarına..ve beni bırakti Rabbimin rahmet otağına..el salladim kederimin arkasından ..
Sonra bıraktığim yerden aldim usulca sabrimi
Baska kimse görmesin ağladığimı
Dedim ki sabrıma kaldığım yerden devam..
Aci da olsa  hem de birbirimizi hiç birakmadan
Yılmadan selamet için koşmaya duayla devam..
Ve dedim ki kendi kendime..
Hep acılarımiz ayni kalsa ne yapardık acaba
Ve sanki çağırdı beni dua etmem için Yüce Mevla..
Ne kadar cok şukretsek az Rabbim Sana
Kaldıramayacagımız yükü verme omuzlarımiza
Hersey Senin elinde yalniz birakma bizi bu dünyada
Merhamet elini değdir heran omuzlarımiza
Bırakma bizi birakma nolur hiçbir zaman derdimizle başbaşa
Senin şu güzeller güzeli rahmetin olmasa yaşayamayiz biz asla...