Oğulcuğumun denemesi:)

Bir zamanlar sokaklarda top, misket, saklambaç, beş taş oynayan, mutluluğu bu tür oyunlarda arayan çocuklardık. Ağladığımızda annemizin yanına koşar yaralarımızı öptüğunde geçecek sanardık.Çok saftık küçükken ama şimdi acının ne denli gerçek olduğunu öğrendik.Yine,ağlardık kücükken, halbuki canımız yandığından falan değil büyüklerimizin dikkatini çekmek, bir şeyler aldırmak için yapardık bunu. Üniversiteye,liseye hatta ortaokula gidenlere abi abla derdik. Sonra büyüdük ve abi dediklerimizin yerini aldık. En önemlisi hayallerimizden uzaklastık ,oyun dünyasında yaşamıyorduk artık. Sorumluluk sahibi birer birey olduk ve zaman bize artık çocukca düşüncelere hosçakal demenin vaktinin geldigini hissettirdi. Misket, saklambaç, beş taş yoktu artık hayatımızda.Hoşgeldin gerçek dünya!..
Ömer Faruk Emir