Aynayı karşınıza alın ve ona bakın. Yüzünüzü karşıdan görürsünüz. Farklı bir görüntü almak isterseniz, mesela saçınıza veya kulağınıza bakmak isterseniz aynayı farklı bir açıdan tutmanız gerekecektir. Ancak aynadaki görüntüyü algılayabilmeniz için de göz teması sağlamanız gerekir. Bu durumda ayna ile istediğiniz her yere bakamazsınız. Ayna sınırlı kalır. Belki araya bir ayna daha koyar ya da kulağınızı görebilecek birisinden yardım istersiniz.
Şimdi bunları neden yazdım biliyor musunuz? Ayna ile kendimize bakma yöntemini ne kadar çok kullandığımızı fark ettim de onun için. Yaptığımız işlere, düşüncelerimize, yakışıklılığımıza ve kendimizle ilgili her şeye aynı nazarla bakıyoruz. Yani tek açıdan. O açı da bizim için en kolay açı oluyor pek tabii.
Araba kullanırken açı aynı. Dolayısıyla herkes kötü sürüyor, hakkıyla kullanan tek biziz.
İşe geç mi kaldık? Açı aynı. Ya, bu paraya bu kadar çalışılır, deriz veya benden başka herkes geç kalıyor deriz, olmadı müdür bize kafayı takmıştır.
Aslında kitap okumayı sevmeyiz, ama her konuda da söyleyecek bir sözümüz vardır. Biri bize yanlış düşündüğümüzü mü söyledi? Ne yapar yapar ondan hıncımızı alırız. Çünkü biz yanlış düşünecek adam değilizdir.
Biriyle aramız mı açıldı? Onun ipliğini pazar çıkarmadan içimiz rahat etmez. Aramızın iyi olduğu günlerde biriktirdiğimiz açıkları içeren cephaneyi kullanmakta bir sakınca görmeyiz
Birilerinden duyup, doğru sandığımız fikirleri de ölümüne savunur, yalan yanlış da olsa onlardan vaz geçmeyiz. Bir kişi bizim karşıtımız konumundaysa onu dinlemez, çok bilinen dini konularda bile tersine bir fikri karşımızdakine kabul ettirmek için çabalar dururuz.
Dostlar, verilecek örnek çok da, ben sizin kafanızı şişirmek istemiyorum.
Siz gelin kendinizi başkalarının gözüyle tanıyın. Mesela araba kullanırken ne hatalar yaptığınızı ehil bir insanı hakem yaparak öğrenin.
Siz siz olun kendinize kendi aynanızla bakmayın.