11
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
4819
Okunma

Bir sabah serinliğinde acı bir tebessüm eşliğinde yudumlarken kahvemi..
...
Şiir yazandan korkma derler aslında ama ben korkuyorum ben artık tüm insanlardan korkuyorum!
ki
elimi ateşe dokunur gibi yanıyorum kime insan dersem..
Güvendikçe güveler doluyor kalbime delik deşik oldum, sırtımda binlerce hançer!
Yanılgının bitmiş haliyim ben.
Çok şükür Rabbim çok şükür!
Onlar kötülüklerle uğraşırken ben seni ve annemi özlüyorum lütfen duy iç sesimi, hay’kırışlarımı.
Duy ve merhem ol. Amin..
- Evet her zamaki gibi yine bir şiir anlatır ahvali:
"Ey, benim iyimser hâllerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Artık ben kimsenin,
Hiçkimsesi olmayacağım!" (Nazım Hikmet Ran)
18Mayıs2017/Z.Nâr
...........