En büyük, en akıllı, en yakışıklı, tek iktidar ve tek güç. Büyüklük hezeyanı, gurur ve kibrin hat safhası, ruh hastası. Kendisini bulunmaz Hint kumaşı zannetme olgusu. Yetenekleri, nitelikleri ve yaşantısı hakkındaki mesnetsiz, mantıksız inançları.
Öz güvenle karıştırılmamalı. Megalomani, büyüklük hezeyanı ya da büyüklük kuruntusu, kişinin kendisine gerçekle uyuşmayan üstün nitelikler yakıştırmasıdır.
Narşizm ise, kişinin kendisine tapması, kabaca tabirle kişinin kendisine âşık olması olarak tanımlanan bir terimdir. Farklı tanımları ve kullanımları mevcuttur.
Sigmund Freud: Narsisizmi ’Dış dünyadan soyutlanan libidonun (bastırılmış duyguları insan benliğinde ateşleyen) egoya (ben) yönlendirilmesi’ şeklinde açıklamıştır. Aslında akıllı telefonlarla birlikte "narsisizm çağı" başladı da denebilir.
Kişi önce megaloman olacak kendini sevecek dünyanın en gerekli, en lüzumlu, en fantastik kişisi sanacak ki, bu gaz ile üretime geçsin, ortalığın tozunu atsın, sonra zaten zamanla, "ben oldum" demek zorunda bile kalmasın.
Her iki kişilikte kendilerinde olan büyüklük hezeyanlarının başkaları tarafından desteklenmesini isterler. Dünyadaki her şeyin kendileri için yaratıldığını düşünerek, bencillik sergilerler. Narşistik kişilikle birlikte gelişen megalomaniyle birlikte sorunlar yaşanmasına sebep olur. Günümüzde örneklerini görmek mümkün ve bu kişilerin yaptıkları akıl ve mantıkla örtüşmez.
FETÖ bu örneklerden bir tanesi: Kendini çok beğeniyor, âdeta kendine tapıyor. Evren onun için kurulmuş, dünya onun için dönüyor. Mevsimler onun hatırına dünyaya hayat veriyor. Dört büyük melekle tanışıyor, Peygamberimize o sizin döneminizdeydi şimdi bizim dönemimiz diyebiliyor. Bazen de tevazu ayaklarına yatarak kendisini kıtmir’e benzetiyor. Aşırı tevazu yaparak, salya sümük ağlayarak kibir sergiliyor. Mugalata yapıyor. Oysa bırak kıtmir’i kendisi dışında hiçbir varlığın önemi yok. Kendisini bir ilah, etrafındaki mankurtlarını da o ışıkta kavrulacak zavallı pervaneler gibi görüyor. Megomanistlerin en büyük özelliği sıkıştığında doksan derece dönerler ve mankutrlarını bir çırpıda satabilirler. Nitekim de darbe girişiminden sonra mankurtlarını satılığa çıkarıp kendi derdine düştü.
(Mayın eşeği önden sürüp mayınları temizleyen ve ölen eşek) FETÖ mayın eşeği gibi sahaya sürdüğü, katliam yaptırttığı Mankurt’larını tanımazdan geldi, hepsini bir kalemde çizdi, ortalıkta öylece bırakıp, kendisini kurtarma telaşına girdi. Hala muştular müjdeler veriyor mankurtlarına onlarda buna inanıyor. Nasıl inanmasınlar deve derileriyle beyinlerindeki düşünme idrak etme ve karar verme melekeleri yok olmuş.
Kendisi dünyanın tek hâkimi ya: Mankurtlarına cennet vadetti. Hatta vadetmekle kalmadı. Cennetin tapusunu verdi. Gariplerde buna inandı. Daha da ileri gidiyor. Mankurtlarının burada cenneti yaşadıklarını söylüyor. ’’Kim suçluysa Allah onun belasını versin’’ feveranını duymayan yoktur. Belayı karşıdaki hak etmedi ise geri kendine dönermiş. Şimdi zurnanın zırt dediği, okuduğu belaların başına döndüğü zamanlar.
Hala akıllanmadı. Bayloktan, Shudan Şifreli sözlerle, ağdalı ifadelerle, kimi zaman tarih vererek, kimi zaman mevsim vererek, örgütünü bir arada tutmaya çalışıyor. Mevsimler onun için dönüyor ya. Şifreli Bahar sözcüğüne umut bağladılar. Bahar kime gelecek bilmiyorum ama peygamberimizin methettiği Türk insanına Türkiye’ye gelecek öyle gözüküyor ki Megomanist -Narşist FETÖ’ ye ve avenesine bahar yok artık. Yani bahar onlara gelmeyecek filizlenip büyüyemeyecek ve çiçek açamayacaklar.
Anadolu insanı, katilleri, hırsızları, emeğini sömürenleri, ama en çok da inancını istismar edenleri, devletine göz dikenleri unutmaz. Aradan asırlar da geçse, Anadolu bu ihanet şebekesini hafızasından silmeyecek. Şu bilinmeli ki artık: Ne baharımızı elimizden alabilirler, nede kendilerine baharı getirebilirler.