Gıcık kaptığınız sevmediğiniz bir sürü olay ve bir sürü insan ile karşılaşmıyor musunuz sizlerde zaman zaman? ’’Ooooo hem de o kadar çok ki aklınız dimağınız durur.’’ dediğinizi duyar gibi oluyorum. Altı yedi milyar insan varsa şu yaşlı dünyamızda, altı yedi milyarda değişik karakter var demektir. Haliyle her insanı sevmek mecburiyeti yok, kendinizi zorlasanız bile olmayınca olmuyor. Çoğu zaman insanlara karşı ön yargılı olmamaya çalışırım, tanımaya çalışırım önce insanı, bir kaç davranışını gözlemlerim, esnaf olduğumuz için tanış olduğumuz insanlar çok haliyle...



Hani Tarkan’ın eskilerden bir şarkısı vardı ’’Kıl Oldum Abi’’ diye... Bazı insanlar gerçekten kıl ediyor insanı ve ben de onlara bu şarkıyı söylüyorum. Kıl oldum abi, kıl oldum amca, kıl oldum teyze, kıl oldum arkadaş. (Burada ki teyze, amca akraba olanlar değil tabi ki) Belki zaman zaman bana da kıllananlar olmuştur, olacaktır da, bunun önüne geçemezsiniz. Hiç birimiz dört dörtlük insanlar değiliz haliyle... Anlatayım bakayım size hangi insanlara niye kıl olduğumu, siz de belki bana hak verirsiniz. Böyle adamlara biz de kıl olurduk tanışsaydık eğer, dersiniz.



Bir ara Saffet Ağabey vardı, gaz çıkartma hastası. Durup dururken gelir yanına gaz çıkartır, bir de güler üstelik, iyi bir şey yapmış gibi... Şimdi bu adama kıl olmayıp da ne yapacaksın? Bir de kokulu bir de kokulu burnun direkleri kırılır vallahi... Son sürat kaçarsın adamın yanından. Başka bir tip dedikoducu Şükran Abla... Laf olsun torba dolsun diye gelir yanına anlatır da anlatır. Dur durak bilmez. Mahalle de onun kızı kim ile flört ediyormuş, bunun oğlu askere gitmemişmiş, esnaflardan Ali Ağabeyin durumu iyi değilmiş, bankalara yüklü miktarda borcu varmış. Sana ne be ablam sana ne? Laf taşıma taş taşı derler bir de. Ayaklı gazete sanki ablam...



Belediye otobüslerinde sabah sabah yaşlılara yer vermemek için uyuma numarasına yatan delikanlılara ve genç kızlara da çok kıl olurum ki aslında bir çoklarınızda kıl oluyorsunuzdur mutlaka. Bir bilseler ki onlarda yaşlanacaklar zamanla hep böyle kalmayacaklar.



Kendini sanatçı zannedip de aslında sanatçı müsveddesi denilebilecek tipler var. Bunlara çeşitli basın yayın organlarında sıkça rastlıyorsunuz. İki tane şarkı ezberliyor, bir iki pahalı kostüm. Bir iki şan dersi al şöhretli bir sanatçıdan. Çık televizyonlara parsayı topla, paraları cukkala. Etrafında şakşakçıların da çok olur, seni bir havaya sokarlar bir havaya sokarlar ki... Yalnız unutmayalım ki balon gibi şişirilenler de çabuk söner...



Bazı zamanlar spor karşılaşmalarında, özellikle de futbol takımlarımızın ve milli takımımızın maçlarında basınımızın olayları abartmasına da acayip kıl oluyorum. ’’Avrupa Fatihi’’ hadi yık da gel yak da gel Romayı, Üçüncü Viyana Kuşatması... Böyle benzetmeler yapıp da güya takımlarımızı motive etmeye çalışıyorlar. Sonrasında da yenilgi ya da başarısız bir sonuç gelince kös kös kıçlarının üstüne oturuyorlar. Ne gerek var bunlara. Alt tarafı bir spor karşılaşması... Ayrıca galibiyetlerde eline silah alıp da havaya ateş edenlere de bir kere değil bir kaç kere kıl oluyorum ki istenmeyen kazalarda meydana geliyor zaman zaman hayatlar kararıyor.



Söyleyin şimdi bunlar kıl olunmayacak olaylar mı? Aklı başında bir çok insan bu yaşananları benimsemiyor. Çoğu da sesini çıkartmıyor, kötü ile kötü olmayalım diye lakin tepki de koymak lazım geliyor bazen. Hani derler ya ’’Kıl mısın Maykıl mısın?’’ diye... Kılım birader kılım, ama insan gibi davranmayanlara, insanlığını unutanlara, kafamızı bozanlara, haddinden fazla içip içip de azanlara, vatanı satmak için kahraman ordumuza sızanlara, küçük çocukları dövüp de kızanlara... Hepinize en derin sevgi ve saygılar...