- 807 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
Ayna...Haibun
Her gittiğimde yeni mezarlar eklendiğini görüyorum. Yine buradayım. Kendimi gökyüzü ve toprak arasında bir yerde sıkışmış hissediyorum. Ne evren umurumda ne de dünya.
Mezarlığın etrafı yeni sitelerle dolmuş. Hayat devam ediyor. Mezarlık ve siteler iki yönlü aynaya benziyor. Bir tarafta hayat diğer tarafta ölüm.
Mezarın başındayım. Yağmurlar sebebiyle gelememiştim. Mezarın üstü dikenli yabani otlarla dolmuş, almaya çalışıyorum. Ellerime dikenler batıyor. Umurumda değil. Zaten canım yanıyor, vız gelir bana. Ayakta duramıyorum. Hani çok güçlüydüm ben? Gözyaşlarım güneşten çatlamış toprağa düşerken oturuyorum.
yaz güneşi
bir mezarın başında
kurur gözyaşı...
Anlıyorsunuz ki evrenin merkezi insanın kalbi. İçinde yalnızca sevdiklerimiz var. Bu yüzden içimizden bir parça kopar sevdiğimiz birini kaybettiğimizde.
Mezarlıktan çıkmak üzereyim. Birazdan aynanın diğer yüzünde göreceğim kendimi.
yaşam ve ölüm
iki yüzlü aynada
güzel bakalım...
Feride Serin
haibun: Kısa anlatılarla haikunun iç içe olduğu bir yazı türüdür. haiku: 5-7-5 ölçüyle kurulan Japon şiir türüdür. Haiku ile algılarımızı paylaşırız. Şair bu şiir türünde yakaladığı anı gösterir fakat bu anın ne olduğunu söylemez. Okuyucunun bunu bulmasını ister. İlk iki dize birbirine bağlıdır. Üçüncü dize ise bizi şaşırtır
YORUMLAR
Merhaba Feride Hanim, ne guzel, ne gerçek bir yazı.
Mezarliklar hepimiz için ayna olsun diye hep yol kenarlarındadır değil mi. Dünyayı terk etmişlere bakıp, bizim de bir gün onlarin yanina gideceğimizi düşünerek her şeyin aşırısından sakınmamız için birer ayna...
İçtenlikle tebrik ederim, sevgiler.