- 1701 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
SEN ELİNDEKİLERİNİN KIYMETİNİ BİL
Özenme kimseye haline şükret,
Alemin evi arabası varsa sana ne.
Açmısın açıkta mı,senden beterleri var,
Hanların,hamamların,sarayların,
Malın mülkün olmuş ne çare
Bir gün bitecek vade.
Sen elindekilerinin kıymetini bil.
Yiyeceğin bir kap yemek,
Bir yudum su,bir lokma ekmek,
Bunları bulamayanlar var ,onları düşün.
Yatacak bir yatağın,varsa başını sokacak damın,
Bunlara hasret olup ta sokaklarda yatanı düşün.
Sen elindekilerinin kıymetini bil.
Zenginin sofrasında bal,börek,et varmış,
Yer içer ama her gün kan kusarmış,
Neye yarar.
Sen bir lokma kuru ekmek,
Bir tas suya şükret.
Başın rahat gönlün huzurlu,
Çekiyorsan deliksiz uyku,
Bundan güzel haya’mı olur,
Sen elindekilerinin kıymetini bil.
Sabahları üzerine doğan güneşin,
Esen rüzgarın açan çiçeğin,
Üzerinde gezdiğin taşın,toprağın ,
Sen asıl onların kıymetini bil.
Rahat nefes alıyor,gözlerin görüyor,
Dilin konuşuyor,aklın çalışıyor,
Ayakların yere basıyorsa,
Bir kere değil bin kere şükret.
Yetim hakkı yemedin,,çalıp,çırpıp götürmediysen,
Senden iyisi yok ,Kıymetini bil.
Falancanın karısı,kızı,olduysan gönül hırsızı,
Birde ettiysen iftira ,
İki yakan bir araya gelmez bir daha,
Nasıl hesap vereceksin Allah’a,
Sen onu düşün.
İmtihandır bu dünya,
Kul hakkı yedi isen eyvahlar sana,
Yemek içmek bir tarafa,
Yatacağın yer belli.
Bir arşın boyu,bir avuç toprak,,
On metre bez,bir ölçüm boyu,
Çıplak geldik bu dünyaya,
Çıplak gideceğiz.
Zengin fakir bu dünyada.
Öbür tarafta herkes bir.
Arkadaşım işin çokkk zor.
Sen ne yapacaksın onu düşün...
Ayten Özgün