Hüküm Zaman’ı

İhtiyar bir sandıkta bana ait eskiler buldum tavan arasında.
Tıka basa doldurmuşum.
Unutmuşum .
Arasında kırık dökük umutlar,
Kenarında naftalin kokulu Sevda’lar ...
Bir köşesine sıkışmış çocukluğum .
Ne varsa çıkardım
Usulca okşayıp kokladım bir bir .
Sonra özenle yerlerine doldurdum.
Sığdıramadım.
Nasıl sığmışlardı?
Zor bela kapadım.
Hayallerim arasına sıkıştı.
Umutlarımsa dışarda kaldı.(alıntıdır)
-------------

Yaşam güzeldi ancak acımasızlığı beraberinde getirdi her doğan günle .
Bir yandan senden olmaların varlığı güç verirken öte yandan senden uzaklaşmaları yalnızlaştırıyordu. Mecburiyetlerin yanı sıra memnuniyet verici arayışların hiçbitmiyordu. Başarmaya odaklı koşuşturup işe taramanın yardım etmenin , el tutmanin ufuk açmanın sevincini yaşarken sosyal haz birey olmanı unutturuyordu. Dinlediğin bir şarkı, işittiğin bir ses , okuduğun bir cümle içinde bulabiliyordum beni. Kabullenişlerin le beraber eyvallahların da artıyordu. Ve etrafın yığılarak dolusu kalabalıklaşırken yapayalnız olma halin yüreğini sızlatıyor. Sadece senin duyduğun ince bir sızı....
Bir ömür tükeniyor.

Şimdi kendinle hesaplaşma Zaman’ı :

Beni kim öldürdü?dedim.
Hiç ses etmedi.
Aynadaki silüet Öylece baka kalmıştı.
Tek bir ses yankılandı kulağımda. SEN...
Bir daha da konuşmadı.
Sakine...

Bu görüntü delirtiyor.
---------
Çok şey de istemedim vermeye kurulmuşken hayattan. Onlar çokşeyimi aldılar, çaldılar.

En büyük zulmü kendine yaptığını içindeki ses sana haykırdığında:
Birlikte yürümekten, yemekten, okumaktan-yazmaktan ve en önemlisi susarak konuşmaktan tarif edilemez mutluluğu yaşayabilecekken O sandıra hapsetmişsin. Zalmsin diyorum şimdiki Zaman’da .TAŞ.
-------
Artık uzun yılların sonucunda bir aşama kaydettim. Şimdiyim. Batıniyim. Gönül gözüyle bakmasını bilene görünmeyen yüzüm. Beni hisseden görür, duyar, dokunur. Hep görmüştü. Hep duymuştu.Hep dokunmuştu.

Üstüne titrediğin her ne varsa alır başını gider.
Bana şiir oku, 
okuyamıyorsan, 
yaz, yazamıyorsan
Kulağıma bir şey fısılda
fısılda:
serçeler ürkek ve utangactır,
bir o kadar sevecen de.
bir de canı cehnneme olan insanlar vardırkarınca rızkına göz dikenler
onlar hiç şiir dinlemediler,
okumadılar,
Bilmezler nefese ortaklık nedir, maldan gözü dönmüşler.(alıntıdır)

Bu günlerde mutluysam nefese ortağımdandır. Zaman’ı gelmişse verilmeli yüreğin hükmü