Diyanet İşleri Başkanı Sn. Mehmet Görmez geçtiğimiz hafta katıldığı bir cami açılışında bu seneki Ramazan temasının, “Gelin gönüller yapalım; bu Ramazan ve her zaman” olacağını söyledi.

Nasıl yapacağız gönülleri? Öncelikle kendi gönlümüzü kinden, nefretten arındırıp, imar ederek. Kendi kalbimizdeki düşmanlığa düşmanlık ederek. Orada sevgiyi hâkim kılarak.

Gerçekte insanların birbirini sevmesi zordur. Sevgi azim gerektirir, çaba gerektirir, fedakârlık gerektirir. Ama seven huzurlu yaşar. Gerçek sevgi, sonsuz kuvvet ve güç sahibi Allah’ın ruhundan üflediği mü’minlerin kalplerinde kıldığı bir nimettir. Sevgi ruh gücüdür.

İnsanda vicdanın sesinin yükselmesi çok önemlidir. O ses, yol göstericidir, sevginin yolunu gösterir. Vicdanı sürekli diri tutmalı. Vicdana baskı yapmamalı, vicdanı boğmamalı. Sevgi özgürlüktür.

Vedud olan Allah, düşman olan kalpleri de uzlaştırıp-ısındırır, aralarında dostluk bağı kurar. Sevgi barıştır.

“Allah’ın ipine hepiniz sımsıkı sarılın. Dağılıp ayrılmayın. Ve Allah’ın sizin üzenizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz düşmanlar idiniz. O, kalplerinizin arasını uzlaştırıp-ısındırdı ve siz O’nun nimetiyle kardeşler olarak sabahladınız. Yine siz, tam ateş çukurunun kıyısındayken, oradan sizi kurtardı. Umulur ki hidayete erersiniz diye, Allah, size âyetlerini böyle açıklar. (Al-i İmran Sûresi, 103)

Allah, imanımızın samimiyetine, derecesine ve derinliğine göre kalbimize sevgi ve merhamet koyar. Sevgi merhamettir.

Mü’min tertemiz olmalı. Kirli, lekeli elbise giymeyi kim ister? Üzerimizdeki lekeleri yok etmeli. Ruhumuzun ve gönlümüzün kirlerini de temizlemeli, kaygılardan, kuşkulardan arınmalı. Sevgi temizdir.

Kalbimiz boşsa kafamız da boştur. Bu boşluğu ‘düşmanımız kiralamadan’, şer düşünceler doldurmadan, hayırla, sevgiyle, güzellikle doldurmaya bakalım. Sevgi şifadır.

Mü’minlerin kalplerine, imanlarına iman katıp arttırsınlar diye, güven duygusu ve huzur indiren Vedud olan Allah’tır. Sevgi huzurdur.

İnsanın fıtratı; sevmek, sevilmek, sevildiğini de hissetmek ister. İnsan hissettiklerini kâl diliyle ifade ettiği gibi, hal diliyle de dile getirmelidir. Sevgi sadâkattir, doğruluktur. Ancak yalancılığı kendi nefsinde temizleyemeyen insanın, sevdiklerini doğruluğa dâveti samimiyetsizlik ve ikiyüzlülük olur. Sevgide yalan olmaz.

Kalbi, ruhu ve bedeni diri tutan imandır. Kalpte iman yoksa sevgi de yoktur. Sevgisiz kalp de ruh da beden de ölüdür. Sevgi, sevilmeye lâyıktır.

Sevgi vefalı olmaktır. Vefa tam, mükemmel, sağlam, kararlı, kopmaz-sarsılmaz kalpten bağlılıktır.

Dünyadaki yangın ancak, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” mantığından, bencillikten kurtulduğumuzda söner. Sevgi fedakârdır.

Nefreti hâkim kılmayı amaçlayanların sinsi oyunlarını, dostluğu, saygı ve sevgiyi yaygınlaştırarak bozalım.

“Allah’ı bütün kalbinizle sevin. Allah’ı seven kimseleri sevin” diyor Sevgi Peygamberimiz (asm).

Adalet de sevgiyle gelir… Çünkü; Allah, adâlet yapanları sever. (Mümtehine Sûresi, 8)

Kıstas çıkarlar değil samimiyet, dürüstlük, sadâkat olduğunda sevgi ve saygıyla örülü hayat yaşanır.

İnsan neyin sevdalısı ise onu konuşur. Samimî mü’min Allah sevdalısıdır; Allah’ı konuşur.

Ancak… Sevgiyi yaşamak isteyen sevgisini esirgemeyecek, cimrilik etmeyecek.

Kim cimrilik ederse, artık o, ancak kendi nefsine cimrilik eder… (Muhammed Sûresi, 38)


Elif, Yeni Asya