Yine geldi geçti bir Anneler Günü. Her gün hatırlanması gerekenleri ve akıldan hiç çıkarılmaması gerekenleri bir gün de olsa hatırlamak ve hediyelere boğmak bize ters olsa da kapitalizme ve onun çarklarının dönmesine ters değil. Peşine de haziran ayının üçüncü haftası Babalar Günü kutlanacak biliyorsunuz. Orada da millet harala gürele alış veriş merkezlerine koşup duracak. Alışveriş Center de diyorlar da ben Center yazısını senter diye okuyorum, okuyorum da ne oluyor, yine kimse Alışveriş Merkezi yazısı yazmaya yanaşmıyor ve güzel Türkçemizi katlediyorlar...


Çoğalsın çoğalsın bu özel ve tüzel günler hatta senenin üç yüz altmış beş gününde bile mutlaka kutlanacak bir günümüz olsun. Anneler gününü kutluyorsunuz, babalar gününü de kutluyorsunuz, hani dedeler günü, hani nineler günü, babaların annelerin canı can da dedeler ile ninelerin canı patlıcan mı? Değil mi ama? Sonra dedeler günü ayrı ayrı kutlanacak, öyle olması lazım bence. Bir insanın hem anne tarafından hem de baba tarafından iki dedesi olduğuna göre birer hafta arayla mesela iki dedeler günü yapmaları lazım. Aynı şekilde nineler günü de iki kere olmalı babaanneler ve anneanneler günü diye o da birer hafta arayla iki kere değişik bir zaman diliminde kutlanabilir.


Sonra teyzeler günü ve halalar günü, hadi bakalım onlara da bir gün yapmazsak onlarda darılmazlar mı; hem de ne darılırlar. Ne şanslıyım benim hem halam var hem de teyzelerim var, kaç kere kutlayacağım bu özel günü. Amca ile dayılara geldi sıra. Teyze ile halaya yap özel ve güzel bir gün, amca ile dayıya yapma hiç olacak iş mi yani?


Bacanaklar, kayın biraderler ve baldızları hiç unutabilir miyiz? Ben de çok şükür ki üçü de mevcut. Allah var hepsini de severim. Tamam, belki hediye yetiştiremeyeceğiz böyle özel günlere olsun ne yapalım feda olsun hediyeler baldızlara, bacanaklara ve de kayınçolara. Hepsinden de Allah razı olsun. Enişteler vardı bir de. Ben deniz de enişte olduğum için aynı zamanda ucu bana da dokunuyor enişteler gününün. Herhalde bizi de görürler bu eniştelerin çok özel gününde. E, kolay mı eniştelik hem de bu devirde. Bir sürü de siyaset içinde milli eniştelerimiz var iken...


Kabotaj Bayramı vardı bir de değil mi? Patinaj bayramı olsun bir de kış aylarında. Ocak ya da şubat da kutlanabilir ne bileyim? En çok insan kış aylarında kar da patinaj yaptığı için o aylarda kutlama programına alınabilir. Mizah yollu sabotaj bayramı da olabilir. Sabotaj derken içinde terör olayı olmayıp, birbirlerine şaka yollu dokundurmalar ile kutlanabilir bu bayram. Bahar aylarına bisikletleri depodan çıkartma bayramı olarak da bir bayram düşünülebilir. Patates kızartmasını çok seven çocuklar için yılın herhangi bir günü patates bayramı diye de bir bayram icat edilip kutlanabilir. Bu da haliyle patatese olan ilgiyi ve sevgiyi artıracak, manavlara da ekstra kazanç kapısı olacaktır. Hatta patates bayramı sene de iki kere kızarmış patates bayramı ve çiğ patates bayramı olarak da kutlansa olur yani...


Düşünen Adam Bayramı diye de bir bayram olsa mesela. Rodin’in düşünen adam heykelini de logo olarak kullanabilirler bu bayramı kutlayacak arkadaşlar, ancak düşüncesizler de alınır mı bu bayrama? Düşüncesizler bayramı olarak da ayrı bir gün bayram düşünülebilir lakin sanırım bu bayram bizim ülkemizde hiç kutlanmaz biz de hiç düşüncesiz adam olmadığından, yanılıyor muyum? ’Düşün düşün ...ktur işin.’ özlü sözümüz bile var değil mi? Düşünsenize düşünmek çok ..oktan bir iş ise niye düşünsün ki benim insanım?


Allah’a dua ediyorum ve siyasetçilerimizden de rica ediyorum. Lütfen Allah’ın her gününe bir bayram ya da özel gün ortaya çıkarın bundan sonra. Esnafımızın, tüccarımızın para kazanması, vergi vermesi, o toplanan vergilerinde kalantorlara kredi olarak gönderilmesi lazım ki kapitalizmin çarkları dönsün. Her gün bir özel günümüz ya da bayram kutlansın mutlaka memleketimizde. Aslında deliye her gün bayram da demişler de, iyi mi etmişler kötü mü etmişler, orası meçhul işte. Hepinize en derin sevgi ve saygılar...