1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
581
Okunma
Ben unutmadım,hala benliğimde okul yıllarım.köyde yaşam farklıdır hele hele 60 lı yıllar dan
bahsedersen o daha farklıdır"Daha ilkokul yıllarım hani siyah önlüklerin olduğu yıllar.
Çantaların, analarımızın diktiği bezden, pantulon yerine giydiğimiz o zamanın ketene benzer kumaşı
ndan dikilen şalvarımsı,en az üç yamalıklı"moda diye değil eskiyipte yırtıldığından"olan ve okula giderken
kardeşlerimle sabahçı olan,yolda gelirken o zamanın kilteli naylon ayakkabısı"bir iki yerinde şişle ısıtılıp
anacazımın yapıştırdığı ayakkabıyı birbirimize değiş yaptığımız o, 60 lıyıllar benliğimde.Okulla evimizin arası
üç km. köyümüzde o zaman iki tana at arabası var, oda cuma günleri kasabaya köylülerin dolmuşu idi erzak almaya inerlerdi.
Şimdiki gibi alış veriş merkezi yoktu, köyün bir bakkalı vardı oda lokum büsküvi,at nalı ,gaz yağı satardı birde lastik sapan satardıda onu almak için
okuldan gelince çobancılk yapardım, yaşım daha sekiz yada dokuz,Biz 8 kardeştik ben dört numarayım,
Hiç unutmam babam bana bir naylon çizme almıştı mevsim de kıştı, sevinmiştim dünyalar benim olmuştu yepyeni bir çizmem
olmuştu babam çizmeyi çıkardı iki tekide sağdı,rahmetli babamda dediki oğlum şimdi kasabaya gidemeyiz gitsekte değiştirmez satıcı dedi,bende hiç unutmam o çizmeyi
o şekil giydim.ayağım büyümüş olacakki olmaz oldu daha sonrada kardeşim giydi bir müddet.
işte benim benliğimde kalan anılarımın bazıları.
Birde şunu belirtmek isterim,o zamanların imkansızlıklarındanbiz bunları yaşadık ama insan anımsayınca tatlı bir hüzün oluyor içinde.
Anılarla ve selametle kalın,,,
Şiirin sahibi
Cevap Yaz