İki arkadaş, iki can dost işçi alıyorlarmış alamanyaya deyince, seneler öncesi düştük alamanya yollarına. Düştük düşmesine emme, ikimizde de alamanca nanay; sade alamanca mı, ingilizce, fransızca ve bilumum frenk dilleri dahi nanay. Giderayak eşten dost dan, bir iki kelime bir şey öğrendiysek aha işte o. Onlar da, dankeşön, gutentak dan öteye gitmiyor...



Aramızda konuşuyoruz.’’Ülen gidince ilk iş alamancayı sökelim oğlum’’öbürü cevap verir’’Niye öğrenmedik ki zaten’’.



’’Tabi abi’’ dedi Necmi ’’Bir lisan bir insan’’ ben de hemen yapıştırıverdim.’’İki lisan iki insan’’, üç dört demeye kalmadan, Necmi yine atıldı ’’Len Hikmet dil bilmek gibisi var mı?’’



Uzatmayalım biz günü gelince vizelerimizi mizelerimizi her bir şeyi tamamlayıp, uçağa atladığımız gibi, soluğu Münih’de aldık. Havada bir soğuk bir soğuk; dişlere keman çaldırıyor desem hafif kalır, resital yaptırıyor resital sankim.



Yarım yamalak dillerimizle, az da tarzanca katarak, işlemlerimizi tamamladık. Dışarı çıktık terminalden, o sırada iki bayan iki erkek; hangi millettense bizi çevirdiler. Necmiye çaktırmadan göz kırptım.’’Hele dedim bunlar da bizim gibi yabancı’’ anladı Necmi de. Turistin biri lafa bodozlama girdi.’’Sprechensie Deutscsh’’.’’Len biliyom desem topu topu iki kelime’’ kafamı arkaya salladım.’’Yoh hemşehrim dedim’’. Bu sefer öbür turist sordu’’Parlevu franse’’.Yine biz birbirimize baktık bön bön.’’ O da yoktur hemşehrim’’. Yine aynı turist bu sefer’’Parle vu italyano, du you speak english’’dedi. Biz yine bütün büyük başların trene baktığı gibi bakıyoruz adamlara...



O arada Necmi girdi lafa kıyısından’’şprechensie türkish’’. Adamlar da tık yok. Bir daha sordu’’Kırmançi zoni’’yine adamlar da tık yok. Bu sefer ben aldım sazı elime ’’Farisi meydani’’ yine ses seda kesik. Son darbeyi vurayım dedim.’’Tariful arabi’’ yine ııh diyerek başını havaya kaldırdı turist arkadaşlar. ’’Eeee dedim biz de onları biliyoruz’’. ’’Velhasılı kelam ortada sekiz lisan dolaşır durur oldu da yine de altı kişi anlaşamadık birbirimizle...’’