ÇOCUKLUK

çocuklar gibi dokunabilsek
toprağa.
okşayarak
usulca.

çocuklar gibi uzanabilsek
saçımızdaki aklara
elimizdeki yaraya
dudağımızdaki söz izine…

aklayabilsek
dünü
bu günü
yarını…

sevebilsek çocuklar gibi
aydınlığı
korksak karanlıktan
kan bulaşmasa yüreğimize
yıldızlar düşlesek
ilk akşamlarda
inansak ilk günkü gibi
sevdiğimize..

ateşi bulsak yeniden
suyu
aşkı bulsak
insanlığı

ateş yakar
su boğar
aşk acıtır mı
insanlığımızı..

ah! çocuklar gibi gülebilsek
her şeye rağmen..
•
İnsanın en güzel hali çocukluk.
Birkaç renkli bilye yeter çoğu zaman ya da bir şeytan uçurtması. En uzaklara dair düşler kurulur. Tek dilek uçurtmanın en yüksekte uçmasıdır ve kuyruğunun tellere takılmaması.
Biri başını okşayınca gülümser çocuk sevgiyle. Güneş gibi sıcak ve içtendir gülümsemesi. Ardında bir hesap aramaz kendisine uzanan elin. Neden diye sormaz.
Kırılır, küser, incinir bazen ama bir köpükten oluşmuş baloncuk gibidir bu duygular çarçabuk geçiverir. Bir bakmışsınız barışıvermiş. Büyüklerin on yıllar süren kırgınlıklarına örnek olmalıdır bu.
Bir çiklet yeter de artar bile dostluk kurmanıza. Çoğuna ihtiyaç yoktur. Boş vaatlerde bulunmanız da gerekmez.
En önemli sırrı da çocuklar bilir. Elinde küçük bir çizik mi var yere düşüp dizi mi kanad ı? Annesi ,babası yahut ablası öpsün geçer. En iyi onlar bilirler sevgiyle iyileşeceğini..
Kapamasak gözlerimizi, kulağımızı çocuklardan öğreneceğimiz çok şeyler var. Hani derler ya çocukluk etme. Oysa çocukluk etmeliyiz hep beraber. Kolayca sevebilmeliyiz kolayca mutlu olabilmeli. Kolayca Unutabilmeliyiz kırgınlıklarımızı.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu olsun.
Çocukça… Umutla sevgiyle…