Uç uç böceğim yarın bayram olacak.
Annem sana telli pabuç alacak.

Ne tatlı bir çocuk tekerlemesi. Ee işin içine çocuk girer de tatlının da tatlısı olmaz mı hiç. Öyle değil mi?
Eskilerde kalan o güzeller güzeli çizgi filmler aklımı başımdan alırdı. En başta Heidi. Dedesi, arkadaşı Peter. Köknar ağaçları. Tahta kulübe. Keçiler ve daha neler de neler.
Laf aramızda benim ne aklımın ne de ruhumun o çocuk yanı hiç gelişmedi. Bu bilgi çağında çok gerilerde kaldım. Hatta öyle ki, çekinerek de olsa ne zaman onlarla iki laf edecek olsam. Bin yaşında insan gibi bana öylesine ötelerden ve küçümseyerek bakıyorlar ki. “Seni leylek getirdi” sözüne inandığım o masum çocukluk günlerime gidiyorum anında. Köy evimizin damına çıkıp bana getireceği kardeşimi bekliyordum her gün. Ama kardeşim gece geldiği için göremedim leyleği.
Ah! o çocuk masumiyeti ve safiyeti. Nerelerdesiniz…
Nedenini bilmiyorum. Ancak her şeye karşın şu sıralar kendimi oldukça iyi hissediyorum dostlar.
Oysa bahar aylarının bazı insanları melankolik yaptığı söylense de. Gönül yaylarını titrettiğini şarkılardan bile anlayabiliyoruz.
Ama ben bu dingin ve huzurlu halimi ne bahar aylarının coşkusuna ne başka herhangi bir duruma yorumlayamıyorum.
Ben uç-uç böceğime vaat ettiğim terliği almanın heyecanını yaşıyorum.

Biraz önce ara haberlerde partilerin seçim vaatlerini sayıyordu spiker. Ardından “İnanalım mı?” diyordu. Yapma spiker. Bu toplum nelere kanıp inanmadı ki? Ben inanıyorum inanmasına da. Bunların kaynağı nereden nasıl sağlanacak? Rabbimin katından yağsa yine de yetmez.
Ama ben vaatlerin yerine getirileceğine inanıyorum. Çünkü hiçbir ustanın imal etmeye gücünün yetmeyeceği böyle sihirli bir koltuğa oturmak her partinin düşü değil midir?
Çalışmaya son! Emeğe, yarınları, geleceği düşünmeye son! Ye iç yan gel yat!
Bu baldan tatlı yemeler-yedirmelerin karşılığı; başta temel giderler olmak üzere her bir şeye gelecek olan acı zamlar ve vergiler bunların yüzlerce kat üstüne çıkacaktır doğal olarak. Aman bana ne Allah aşkına! Kim gelirse gelsin. Ne vaat edilirse edilsin. Benim ve Allah’ın bana emaneti olan kızımın yaşamında ufacık bir değişim olamayacağı kesin. Düzen ve iktidarlar değişse de. Bizim tertemiz onurlu düzenimiz varlığını ömrümüzce sürdürecektir.
Partim ise malumunuz. Gelmese de gülmese de. Atarım ben oyumu. Çakarım Yoldaş Selamımı!

“İnsan, Yaradan ile sevgi bağı içinde bulunması için yaratıldı. Ama insan inatçılığı ve bencilliği sonucunda kendi bağımsız yolunda yürümeyi seçti. Böylelikle Yaradan ile olan ilişkisini koparmış oldu.”