Şiirimde, şiirlerimizde sadece ben yok; sen, o yok. Biz var siz var; onlar var!

Yani insan halleri,doğa halleri. İnsanlar nasıl severler birbirlerine olan sevgileri aşkları nefretleri...İnsanlar nelere kızar öfkelenirler, samimiyet ve sunilik halleri, laubalilik sınırları.

Dalkavukluk, hoş görü dostluk. Kadim dostum diyoruz yani uzun süre arkadaş olduğumuz birine deriz kadim dostum yani kıdemli. Çocuklarımıza neler öğretiriz onlara nasıl severiz.

Masallarımız, düşlerimiz ütopyalarımız, sahtekarlıklarımız. Şiir hayattır, bizler elimizden geldiğince birebir hayatı yazarken de kenar süsleri koyar, düşler ve hayallerle acı gerçekleri boyar, hüzünlerimizi yaldızlı kağıtlarla ambalajlarız.

Yani şiirde sadece kuşlar, Martı’lar dağlar ovalar yıldızlar ay’ın türlü halleri, dolunay denizler vadiler, çöller yok.
Her şey var; gözümüzün gördüğü kulağımızın duyduğu ve de hayallerimiz, özlemlerimiz.
Güzel bir gün yaşamanızı diliyorum. Herkese, selam ve sevgilerimle... Her şey huzur içinde gönlünüzce olsun.

Dilerim; eyvaah gene ne olmuş diyeceğimiz kötü bir şeyler olmaz ve rahat bir nefes alırız.
Darda olanların darına yüce rabbim yetişir inşallah feraha çıkarır onları. Zira bizim dua etmekten başka bir yeteneğimiz yok.


Yüksel Nimet Apel

31/Ekim/2014/Cuma/Bodrum