ALLAHTAN KORKMAK KULDAN UTANMAK

İnsanlık gereklerinden, olmazsa olmazlardan olan Allahtan korkmak, kuldan utanmak bilinci asırlardır insanlık katında konuşulur, tartışılır bir kavram

Beni âdem anasından doğar doğmaz çiğ süt emer, gelecekte hatalara, kumpaslara, öfkeye, kibire yenik düşmemesi için yaradılışı gereği
insanlığa zarar vermeme, gönül bağına hoyrat dadanmaması,
Zulümden, zalimlikten kendini alıkoyması için, insanlığın önem verdiği ahlaki, değerler, faziletli bireylerin
Yaradılanı Yaradandan ötürü sevmesi, değer vermesi, anlayışının gerek fikren, gerek zikren kabul görmesi
Kendini her türlü şeytani, fikriyattan, şeytani icraattan, kul hakkını gasp etmekten men etmesi
Bunun manevi yanı Allahtan korkmakla, maddi mana yönü insani duygulara bağlılıklarını ifade etme anlamından, yaptığı çirkinlikler, ahlaksızlıklar, arsızlıklar, hırsızlıklar, kin, kibir, kumpaslar karşısında
Asalete öze, medeniyete, ahrete, olan inanç ve bağlılığı ile kuldan utanması, tövbe etme bilincinin insanlık nezninde kabul görmesi anlamıyla kuvvet kazanması, benimsenmesi, ilkeleştirilmesi anlamında,

İnsanlık hafızalarında, dimağlarında yer alması, mantıksal açıklama ile şerefle bitirilmesi gerekenin hayat olması, hayat bulması
Yaradanın karşısına kul hakkı ile çıkmaması, haramdan, zinadan arınarak
Yüksek ahlaki değerlerle, fazilet değerleri ile donanımlı çıkması

DİNİ BOYUTU İLE KONUYU DEĞERLENDİRİR İSEK

Allah’tan korkmak büyük derecedir. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allah indinde en kıymetliniz, Ondan en çok korkanınızdır.) [Hucurat 13]

(Allah’tan korkun! Biliniz ki Allah’ın azabı çok çetindir.) [Bekara 196]

(Allah’tan korkun ki, kurtuluşa eresiniz.) [Maide 100]

Âlimler ve arifler buyuruyor ki:
Allah’tan korkanın kalbi hikmetle dolar.
Kalbinde Allah korkusu bulunmayan kalbler harap olmuştur.
Allah’tan korkmanın alameti, kendini hasta görüp, ölüm korkusuyla bütün isteklerinden kaçınmaya çalışmaktır.
Allah’tan korkan kimse, Allahü teâlânın rahmetinin çok bol olduğunu bilir. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Kim günah işler veya kendine zulmeder, sonra pişman olup, mağfiret dilerse, Allah’ı çok affedici, çok merhametli bulur.) [Nisa 110]

(Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin; çünkü kâfirlerden başkası, Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez.) [Yusüf 87]





_______Ali Cemal AĞIRMAN______