Hayrettin Taylan

Son özneyim Ben... Üşüyen cümlenin yüklemiyim.Beni vurguluyorsun aşka, ayrılığa, anlara, beklilere..

Aşkın İnsandan ders aldığı son dersim. Sayfa sen ile sayfa hep sen arasında tayfamı gezdiriyor kader. Kaderin üstündeki kaderin de mecrasıyım. İlim ile aşk, bilinç ile buluşma arasında hayalime, gerçeğime , algıma sığınmış kadınlık diyarısın. Diyarına aldın beni.
-Bir erkek kadınsız binlerce kayanın özetir. Bir erkeği taştan ekmeğe, emeğe, aşka, sevgiye, güzel yaşama getiren güzel ve bilinçli bir kadındır. Ben taş da kaya da olmasam da taşlamış duygularım vardı.
Can Çekişen Son Nefsimle sana geldim. Sevmeyi okumaya, aşkı yazmaya, seni yaşarken kendimi yaşamaya.İnsan en çok kendini yaşadığı zaman aşkı yaşar. İnsan en çok kendine benzeyenle mutludur. Ruh ikizimdin.İkiyi böyle sevdim, böyle yazdım bir’in önünde eğilerek.

..En Son Ağlayan kadındın.Damlaların zemzem gibi …Her damlana binlerce cümle kurdum.Yüzlerce şiirin içinde ıslandım.Uslanmış bir halim, unutulmamış bir rüyanın içinden sana geldim.

..Kelimelerin betik, yetik, sergin diyarında bakir bir cümleydin. Bin ahın işitilmiş halini taşırdı diyemediklerin.
-Çok birikmiş sözlerin var içinde.Diyemediklerinin gül ve suskunluk sultanısın.Oysa ben çok yazdım, konuştum cümlelerde.
-Çok damlam var sana dair.Derdim merkezi sensin.

Herşeyin Bittiği Yerde her şeyimin bitmediği yardeyim. Yar ile yer arasında, aralarımızı kemiren bilincin düzleminde üşüyor yarınlarım. Hayat kısa, film uzun,kader belli. Hakikata o kadar berrak.
-İnsanın içi bir tek karanlık.Şimdi söyle bana, bu rüyanın seyrinde kendime kaç mecra sunacağım.


.İleriye Gitsem geride bıraktılarının tarihi Osmanlı gibi derin, o kadar muhteşem, o kadar karışık, o kadar da eleştiriye açık.
*Ben de Fatih Sultan gibiyim, o kadat muhteşem, o kadar içsel, o kadar bilinçli bir o kadar da sorgulayışlar aziziyim.O muhteşem nasıl olur da kardeş katiline izin verir.Bir can bin dünya demekken.Öz kardeşinin katlini devletib bekasından önce görür.İslam tarihinde örneği olmayan bu ve tartışması olmayan bu psiko-sosyal vaka gibiyim.Muhteşemlerim arasında, sana yaşattığım can kırıklarım var.Hani Fatih Sultan Mehmet’in yüzlerce muhteşemliği arasında kardeş katlini devletin bekası için tercih etme gafletinin dininen, vicdanen, ilmen, algıen kabulu mümkün olmadığı gibi benim hatamın da savunulacak tarafı yok cançiçeğim…



Bir gerçeğin uçurumundayım…Aşıp gitmeliyim karşıya.Giderken yaralanacağım, kalsam daha çok yaralanacağım. Aklımın kurban yapıldığı İsmail bir kıyıdayım.
-Akla ziyan, aşka kar, gönle hibeli anların içindeyim.
Şimdi Sen Söyle son sözlerini.Sen söyle son şarkılarını.


-Topla kendini , toplama ,baştan çıkarma, yüreği bölme olmasın.
-Karar her şeyi yenmenin zaferidir..Kararsızlık en büyük yenilgidir.
Bu duruşun duruşmasında suskun yarınlar birikiyor.Hayat ile hayal arasına sıkışmış güzel düşlere sığınıyor içsel vaziyetler.

Bir gitme, bir sevinç, bir umut, bir hal, sayısız duygularla kalmış gittiğin gerçeğimde.
Gidişini güneşte unutmuşsun
Her sabah yeniden doğar kadınsal ışıltın
Her akşam yeniden batar hayallerimde
Her gece yeniden siner yalnızlığıma
Her zaman sehere yakın umut doluyum