"Bütün Ailelerin ve Gençlerin Dikkâtine."



İstanbul’un tanınmış ve kalabalık semtlerinden birinde geçen, gerçek bir olaydır.


Yaşlı bir hanım yolda yürüyen genç kızdan kendisini yolun karşına geçirmesi için yardım etmesini rica eder. Genç kız, hemen bayanın kolundan tutar ve yardım eder. Daha yolun karşısına geçmeye fırsat kalmadan, kadın cebinden çıkardığı içi ilaç dolu iğneyi kızın açık olan koluna saplar.

O anda fenalaşan kızı yoldan geçen taksiye bindirir. Taksiciye de rica eder.

-Torunum fenalaştı oğlum, zaten hasta mazlum yardım edin de, Ataköy 2. kısımda oturuyoruz, bir an önce gidelim ilaçlarını içireyim." Der, giderler.

Kadını ve torunu zannettiği genç kızı Ataköy 2. kısımda bir evin önünde indiren taksici yoluna devam ederken, arabasının arka koltuğundan bir telefon sesi duyar. Açar, kızın babası aramaktadır.

-Amca kızınızla babaanneyi az önce Ataköy’e bıraktım, kızınızın ilaçlarını içirmek için acele etti, telefonunu arabaya düşürmüş siz arayınca fark ettim. Der. Adam şaşkınlık içindedir.
-Benim annem öleli çok oldu, kızım da hasta falan değil şoför bey. Kimdi o kadın? Sen neredesin, kızımı nereye bıraktın?
-Ben Ataköy’deyim amca. Onları bırakalı beş, on dakika ancak oluyor.
-Dur orada, bekle beni, polis çağıralım, kızımı bulalım. Der.

Polisin, babanın ve şoförün Ataköy’ü alt üst etmeleri nafiledir. Ne genç kızı bulabilirler, ne de yaşlı kadını.


Aradan iki ay geçer. Polonez Köyde bir genç kız cesedi bulunur. Şoförün ve babanın tarifine uyar.

Fakat bulunan genç kızın bütün iç organları alınmıştır.

Babasının görmesine izin verilmez. Uzak bir akrabasına kızın teşhisi yaptırılır.


-Kızınız bu muydu? Diye sorar Baş komiser.

-Evet ama sadece dışı Komiser Bey.









Davi/Mayıs.